Οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης βλάπτουν όπως φαίνεται την «ιερή αγελάδα» του νεοφιλελευθερισμού, την παραγωγικότητα.
Μπορεί λοιπόν οι δανειστές μας και οι ντόπιοι ομοϊδεάτες να θεωρούν
ότι μειώνοντας το μοναδιαίο κόστος εργασίας θα έρθει η ανάπτυξη, ωστόσο
τα νούμερα της ελληνικής οικονομίας και οι συγκρίσεις του 2008 με το
2014 καταδεικνύουν του λόγου το αναληθές.
Σύμφωνα λοιπόν με τη μελέτη των εμπειρογνωμόνων του Ινστιτούτου
Εργασίας της ΓΣΕΕ, η αύξηση των ευέλικτων μορφών απασχόλησης δεν έχει
αρνητικές επιπτώσεις μόνο σε βασικά μεγέθη της αγοράς εργασίας (μείωση
μισθών, επιδείνωση των συνθηκών απασχόλησης, επισφάλεια της εργασίας,
απουσία προοπτικών δημιουργίας καριέρας κ.ά.), αλλά και σε βασικά
μακροοικονομικά μεγέθη που προσδιορίζουν τις επιδόσεις της ελληνικής
οικονομίας.