Ανήμερα της αποφράδας ημέρας για την δημοκρατία, της μαύρης επετείου του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου 1967, κι έναν μήνα πριν την επέτειο των περσινών δημοτικών και κοινοτικών εκλογών, η Ελλάδα αλλά και η Πέλλα κατά περίσταση, παραμένουν στο γύψο. Οι παραλληλισμοί δεν είναι μόνο συμβολικοί λόγω των απαγορεύσεων που ισχύουν σήμερα εξαιτίας της «πανδημίας», αλλά και ουσιαστικοί, αφού τους διορισμένους χουντικούς νομάρχες, δημάρχους και κοινοτάρχες της επαίσχυντης επταετίας που εκτόπισαν σταδιακά τους εκλεγμένους, με τον έναν ή άλλο τρόπο τους διαδέχτηκαν αυτοί της Κυβέρνησης Μητσοτάκη δια του νομοθετικού εκτρώματος του κ. Θεοδωρικάκου υπουργού Εσωτερικών ως άλλου Παττακού, να καταργεί με κάθε πρόσφορο θεμιτό ή αθέμιτο τρόπο τον «Κλεισθένη», διορίζοντας τους αρεστούς κατά περίσταση και μετατρέποντας τις μειοψηφίες σε πλειοψηφίες προς χάριν της «κυβερνησιμότητας», όπως ακριβώς και τότε «δια να υποστούμε ακινδύνως την εγχείρησιν». Άλλωστε αυτό μάλλον δεν απηχεί περίεργα στ' αυτιά κανενός, αφού τη χώρα μας, τη «γενέτειρα» της «κατ' επίφαση» δημοκρατίας, μέχρι σήμερα την κυβερνούν μόνο μειοψηφικές κυβερνήσεις, με τα γνωστά σε όλους μας οδυνηρά αποτελέσματα...