Παρακολουθώντας την αντιπαράθεση με αποκορύφωμα τη συζήτηση στη Βουλή, δεν μου φεύγει από το μυαλό η διαχρονική σύγκρουση ανάμεσα σε μια Ελλάδα φοβική, κλειστή, τελικά ηττοπαθή και ηττημένη, και μια Ελλάδα ανοιχτή στον κόσμο, με αυτοπεποίθηση και περηφάνια, σύγκρουση που χαρακτηρίζει τη χώρα από καταβολής ελληνικού κράτους.
Τι έχουμε μπροστά μας σήμερα; Μια διεθνή συμφωνία ανάμεσα στην Ελλάδα και την ΠΓΔΜ, που βάζει τέλος σε μια διαμάχη 25 και πλέον χρόνων, χωρίς νικητές και ηττημένους, ικανή όμως να ξαναδώσει στην Ελλάδα τον ρόλο του πρωταγωνιστή στη Βαλκανική, αλλά και διεθνές κύρος και επιρροή. Παράλληλα, να βάλει τέλος στην κατασπατάληση πολιτικού και διπλωματικού κεφαλαίου χρόνων.