Απόψε παραιτήθηκε κι άλλος από τη δουλειά / πώς έχουν αλλάξει έτσι τα κηδειόχαρτα
Θυμάμαι τις κολώνες στα χωριά που ‘ναι είναι γεμάτες από φρέσκιες
αναγγελίες θανάτου. Τι ζαβή ειρωνεία να μυρίζει φρεσκάδα ο θανατάς. Κάθετα επιτύμβια πόστερ σ’ άτσαλη σειρά, σ’ ένα δωμάτιο τριακόσιων
ανθρώπων, να σουσουδίζουν τι θα βάλουν, ποιους πρέπει να πάρουν
τηλέφωνο, τι πέρασε, τι δεν πρόλαβει να περάσει, πόσο υπέφερε. Μη κοιτάς
που διαδίδουν ότι στην πόλη υψώθηκαν τείχη και τα πράγματα είναι απρόσωπα.