Όπως σημειώνει ο Μακιαβέλι στο
βιβλίο του «O ηγεμόνας», το καλό πρέπει να το κάνεις με δόσεις για να
σε θυμούνται και να σ' ευγνωμονούν. Το κακό πρέπει να το κάνεις
αποφασιστικά, γρήγορα και δραστικά.
Έτσι κάπως σκέφτηκε η τηλεοπτική φιλανθρωπία, μέρες που είναι, και
βάλθηκε να παρουσιαστεί με τη λεοντή του κοινωνικού παρηγορητή. Αυτό
άλλωστε γινόταν ανέκαθεν.
Οι ισχυροί με το ένα χέρι μοίραζαν τη φτώχεια, το θάνατο και το
περιθώριο και με τ' άλλο πρόσωπο, σαν Ιανός, εμφανίζονταν να αγαθοεργούν
και να απαλύνουν τα κοινωνικά τραύματα.
Η φιλανθρωπία των «ωσαννά», το ενσταντανέ για λίγο γάλα σε λίγους, η καλλιέργεια της υπέρκοσμης ελπίδας.