Aγνωστο παραμένει ακόμη εάν ο φόβος μας μπροστά στην ελευθερία είναι
εγγενής ή εάν προέρχεται από το βάρος της ευθύνης που προκύπτει από τις
κοινωνικές σχέσεις και τη διοίκηση της Πολιτείας.
Κάτι, πάντως, μας κρατά δέσμιους γιατί, ενώ βλέπουμε την αθλιότητα
γύρω μας, δεν εκπλησσόμεθα, δεν εξοργιζόμαστε, δεν αντιδράμε, δεν
προσπαθούμε να την απαλείψουμε· οι πιο πολλοί, εννοείται, διότι υπάρχουν
και μερικοί που προσπαθούν με όποιες λίγες δυνάμεις έχουν (ψυχικές και
πνευματικές) να μας ξυπνήσουν από την αδράνεια, την αδιαφορία, την
απάθεια, έννοιες οιονεί εγκληματικές.