Ενώ μερικά λεξικά τα ορίζουν ως «προνόμιο», όταν ο όρος
χρησιμοποιείται με την έννοια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μιλάμε για
κάτι πιο βασικό.
Όλοι
οι άνθρωποι έχουν ορισµένα θεμελιώδη δικαιώµατα – απλά και µόνο επειδή
είναι ανθρώπινα όντα. Αυτά, τα λεγόμενα «Ανθρώπινα Δικαιώματα» δεν είναι
απλά προνόμια, που μπορούν να αφαιρεθούν εξαιτίας της ιδιοτροπίας
κάποιου άλλου.
Είναι «δικαιώµατα» γιατί είναι πράγµατα που σου
επιτρέπουν να είσαι, να κάνεις και να έχεις. Αυτά τα δικαιώµατα υπάρχουν
για να σε προστατέψουν από ανθρώπους που ίσως να θέλουν να σου κάνουν
κακό ή να σε πληγώσουν. Υπάρχουν επίσης για να µας βοηθήσουν να ζούµε σε
µια ατµόσφαιρα φιλικότητας µεταξύ µας και να ζήσουµε ειρηνικά.
Πολλοί
άνθρωποι γνωρίζουν για τα δικαιώματά τους σε κάποιο βαθμό. Γενικά
ξέρουν ότι έχουν δικαίωμα στην τροφή και δικαίωμα σε ένα ασφαλές μέρος
να μείνουν. Ξέρουν ότι έχουν το δικαίωμα να πληρώνονται για την εργασία
που κάνουν. Αλλά υπάρχουν και πολλά άλλα δικαιώματα.
Όταν οι
άνθρωποι δεν γνωρίζουν τα ανθρώπινα δικαιώματά τους, προκύπτουν
παραβιάσεις, όπως οι διακρίσεις, η μισαλλοδοξία, η αδικία, η καταπίεση
και η δουλεία.
Η Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
των Ηνωμένων Εθνών, προέκυψε από τις φρικαλεότητες του Β’ Παγκοσμίου
Πολέμου και υπογράφηκε το 1948 για να διαμορφώσει μια κοινή αντίληψη των
ατομικών δικαιωμάτων. Αποτελεί τη βάση για έναν κόσμο που βασίζεται
στην ελευθερία, τη δικαιοσύνη και την ειρήνη.