Λαϊκή Ενότητα: Η δύσκολη ισορροπία στο καινούριο μας ποδήλατο

Μαθημένοι από τα χρόνια στον ΣΥΡΙΖΑ, έχουμε αναπτύξει το -σωτήριο την προηγούμενη περίοδο- αντανακλαστικό, να κάνουμε κριτική από τα αριστερά. Νομίζω όμως ότι είναι καιρός να μάθουμε και καινούρια κόλπα. Σε ένα ολοένα και πιο σύνθετο περιβάλλον, όπου η κρίση συναντάει την περιστολή της δημοκρατίας και τον πόλεμο, αυτό δεν αρκεί.

Βγαί­νου­με από μια ήττα που δεν έχει ερ­μη­νευ­θεί ικα­νο­ποι­η­τι­κά. Έχουν βε­βαί­ως γρα­φτεί εξαι­ρε­τι­κά κεί­με­να. Αλλά η καλή ερ­μη­νεία δεν αρκεί να εξη­γεί, πρέ­πει να μπο­ρεί να επι­δρά και να αλ­λά­ζει τα πράγ­μα­τα. Και δυ­στυ­χώς, αν και έχουν πε­ρά­σει τρεις μήνες από την εκλο­γι­κή ήττα, η επιρ­ροή της Λαϊ­κής Ενό­τη­τας δεν φαί­νε­ται να με­γα­λώ­νει αλλά να συ­μπιέ­ζε­ται. Αυτό ση­μαί­νει ότι δεν λά­βα­με το μή­νυ­μα και δεν ερ­μη­νεύ­σα­με σωστά το αποτέλεσμα, αφού δεν αλ­λά­ξα­με αυτά που έπρε­πε να αλ­λά­ξου­με. Φυ­σι­κά, είναι νωρίς ακόμα.