1% Vs 99%: Ζάπλουτοι Εναντίον Φτωχών

«Η φτώχεια είναι σαν τιμωρία για ένα έγκλημα που δεν έχεις διαπράξει».

Ιλάι Καμάροφ

«Φτωχός σήμερα σημαίνει πάντοτε φτωχός» υποστηρίζει η Γερμανίδα κοινωνιολόγος Γιούτα Αλμέντιγκερ, επισημαίνοντας με νόημα πως, αντιστρόφως, οι πλούσιοι παραμένουν διαχρονικά πλούσιοι, παρά την Κρίση. Καθόλου παράξενο λοιπόν πως κι αυτή η οικονομική κρίση έκανε τους φτωχούς φτωχότερους και τους πλούσιους πλουσιότερους. «Αν το σκατό είχε αξία, τότε οι φτωχοί θα γεννιόντουσαν χωρίς κώλο», λένε εύστοχα οι Γάλλοι. Αυτό σημαίνει πράγματι να είναι κανείς φτωχός. Να είναι αποκλεισμένος σχεδόν από τα πάντα. Να μην έχει πρόσβαση ούτε στα βασικά.

Ισλανδία, η κόρη του θυμού

Σε αντίθεση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες που βρέθηκαν στη δίνη της κρίσης, η Ισλανδία αρνήθηκε να επωμιστεί το κόστος των τραπεζών. Σε αντίθεση με τις υπόλοιπες χώρες του κόσμου, που σάρωσε ο κυκλώνας του σκανδάλου Panama Papers, η Ισλανδία δεν έκλεισε τα μάτια.

Στη χώρα των 330.000 κατοίκων, πάνω από 20.000 διαδήλωσαν έξω από το Κοινοβούλιο του Ρέικιαβικ, ζητώντας την παραίτηση της κυβέρνησης στη σκιά του σκανδάλου.

Η μεγαλύτερη διαδήλωση στην ιστορία της χώρας ανάγκασε τον πρωθυπουργό να παραιτηθεί. Δεν είναι η πρώτη φορά που η ηφαιστειογενής Ισλανδία, κόρη κορυφαίου θυμού*, στέλνει μήνυμα ελπίδας.