Ανέκαθεν είχε πολλά κουσούρια η ελληνική δημοσιογραφία -ανάλογα με
τον εκδότη και την εφημερίδα. Αλλά ήταν δημοσιογραφία. Δηλαδή πρόσφερε
ενημέρωση. Οι εκδότες έπαιζαν παιχνίδια -πολιτικά κυρίως. Αλλά οι
δημοσιογράφοι ήταν οι κυνηγοί της είδησης.
Ακόμη και από τότε που
δημιουργήθηκαν τα «τραστ» -κατά τομέα του ρεπορτάζ- παρέμειναν
ρεπόρτερς, με την λατρεία του αποκλειστικού και ανταγωνισμό μεταξύ τους.
Δεν είχαν άλλο τρόπο να αναδειχθούν.
Γι’ αυτό η δημοσιογραφία
ήταν δύσκολη δουλειά, αγχωτική και καταβροχθιστική για όσους την
ασκούσαν. Ίσως γι’ αυτό είχε κύρος και δύναμη επιρροής. Ήταν δουλειά
χωρίς ευκολίες. Έπρεπε να την ξέρεις καλά, σου έπαιρνε χρόνια για να τη
μάθεις και έπρεπε να την κυνηγάς συνέχεια. Αν την άφηνες, σε άφηνε. Αν
την πρόδιδες, σε πρόδιδε.
