Η Morgan Stanley προτείνει στους πελάτες της να αγοράσουν ελληνικά ομόλογα και η Ελλάς γιορτάζει. Ανοήτως, δυστυχώς.
Γιατί ανοήτως; Επειδή η συμβουλή της Morgan Stanley έχει λογική βάση μεν
αλλά, παράλληλα, είναι καθ΄ όλα συμβατή με την πρόβλεψη ότι η ελληνική
οικονομία θα συνεχίσει να βουλιάζει, εντείνοντας περισσότερο την
κοινωνική καθίζηση. Να το πω διαφορετικά: Αν εργαζόμουν για τη Morgan
Stanley, την ίδια συμβουλή θα έδινα στους πελάτες της (δηλαδή, να
εντάξουν και κάποια ομόλογα του ελληνικού δημοσίου, για τρεις ή τέσσερις
μήνες). Κι αυτό παρά τις μελανές μου προβλέψεις τόσο για την ελληνική
όσο και για την Ευρωζωνική, εν γένει, οικονομία.
Το εύλογο ερώτημα που θα μου θέσετε είναι το εξής: Η αυξημένη ζήτηση
ομολόγων ενός κράτους, του οποίου τα ομόλογα μέχρι πρότινος δεν ήθελε
κανείς, δεν σημαίνει και αύξηση της εμπιστοσύνης των επενδυτών σε αυτό
το κράτος; Δεν σημαίνει ότι απομακρύνεται η περίπτωση κι άλλης
πτώχευσης; Δυστυχέστατα στην περίπτωση της χώρας μας η αύξηση της
ζήτησης των ομολόγων του δημοσίου δεν σημαίνει τίποτα τέτοιο. Μακάρι να
σήμαινε κάτι τέτοιο!