ΣΥΡΙΖΑ: Το φιάσκο της κυβέρνησης με τον Τζόκερ ολοκληρώθηκε

Καυστικό είναι το σχόλιο του ΣΥΡΙΖΑ για το τον τρόπο που χειρίστηκε το θέμα των αστυνομικών ελέγχων στην ταινία Τζόκερ η κυβέρνηση.

Συγκεκριμένα, πηγές της Κουμουνδούρου ανέφεραν ότι "το φιάσκο της κυβέρνησης «Τζόκερ» ολοκληρώθηκε με τον πλέον εντυπωσιακό τρόπο.

Έπιασαν το "τζόκερ" της γελοιότητας

Η Έλενα Μποτζιολή, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ, γράφει για το περιστατικό με τους ελέγχους σε κινηματογράφους για την παρουσία ανηλίκων στην ταινία "Τζόκερ".

Αστυνομικοί μπαίνουν σε αίθουσες κινηματογράφου και αναζητούν ανηλίκους ύστερα από καταγγελίες πως παρακολουθούν την “ακατάλληλη” για την ηλικία τους ταινία "Τζόκερ". Σύμφωνα μάλιστα με την υπουργό Πολιτισμού οι καταγγελίες για το... έγκλημα των παιδιών έγιναν μέσω ανταγωνίστριας εταιρίας διανομής. Η γελοιότητα που προκαλεί και μόνο η προσπάθεια να κάνεις εικόνα όσα διαδραματίστηκαν σε κινηματογράφους της Αθήνας δεν μπορεί να κρύψει τον κίνδυνο από τέτοιου είδους, ασφαλώς καταδικαστέες ενέργειες. Ανάμεσα σε άλλα ξεχωρίζουμε ορισμένες αντιδράσεις:

Όσο υπάρχει καπιταλισμός θα βγαίνουν Τζόκερ

Η υιοθέτηση της περσόνας του πλέον συζητημένου χαρακτήρα του σινεμά τα τελευταία χρόνια από την alt-right δεν καθιστά το ίδιο το φιλμ στρατευμένη τέχνη υπέρ της. Ταυτόχρονα, παρά το ότι οι incels (involuntary celibates, όσοι κατηγορούν τις γυναίκες για την σεξουαλική απραγία τους) την υμνούν, και συχνά ο αριστεροί και οι αριστερές την κατηγορούν για το άλογο εξεγερσιακό χάος που προκαλείται από δολοφονίες, η ταινία μάλλον αποτελεί μικρογραφία των πολιτικών αδυνατοτήτων της εποχής μας.

Η καλύτερη σύνοψη επιχειρημάτων για τον Joker. Ever…

Αναδημοσιεύουμε από το λογαριασμό του Pantelis Bagos στο Facebook. Η εικόνα είναι από το λογαριασμό του Peterson Denise Wilberforce.

Joker: Απώθηση ή Πράξη

Κάποιοι άνθρωποι, αναφέρεται, έκαναν καταγγελία πως ανήλικοι παρακολουθούσαν την ταινία Joker και ήρθε η αστυνομία και τους απομάκρυνε. Όταν γίνεται μια καταγγελία για ανηλίκους, ακολουθείται συγκεκριμένη διαδικασία, έτσι όπως αυτή ορίζεται από τους νόμους.

Στην ρεαλιστική του διάσταση, ένας πολίτης που βλέπει πως κάτι είναι παρά το νόμο, το αναφέρει και έτσι συμβάλλει στην ομαλή λειτουργία της κοινωνίας. Σε μια όμως πιο ψυχολογική σκοπιά, και μη λαμβάνοντας εσκεμμένα το συστημικό κομμάτι (ιδιότητες καταγγελλουσών, συμμετοχή ή όχι Υπουργείου Πολιτισμού, ιδιωτικοποίηση της ιατρικής περίθαλψης), καθώς η σκέψη οδηγείται αλλού, το ερώτημα είναι τι ακριβώς φοβάται κάποιος, βλέποντας έναν ανήλικο να παρακολουθεί μια ταινία με πολύπλοκες κοινωνικές και ψυχικές διαστάσεις;