«Σημασία δεν έχει τι θα κάνει η Ελλάδα, αλλά τι θα κάνει η Ε.Ε. αν
θέλει να έχει σταθερότητα και συνέχεια. Ο αντίκτυπος της πιθανής εξόδου
της Ελλάδας θα είναι μεγάλος. Από την άλλη, δεν μπορείς να επιμένεις σε
μια πολιτική που καταδικάζει τον κόσμο στη φτώχεια και θυσιάζει το
κράτος πρόνοιας, γιατί αυτό αποδεικνύεται όχι απλά καταστροφικό, αλλά
και αναποτελεσματικό», λέει στην «Εφ.Συν.» η Τζιλ Ράμπερι (Jill Rubery),
καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ και συντονίστρια της
Διεθνούς Ομάδας Εργασίας για την τμηματοποίηση της αγοράς εργασίας
(ΙWPLMS), επισημαίνοντας ότι ως Βρετανή δεν αποκλείει ότι, αν ανοίξει
αυτή η πόρτα, τότε διακυβεύεται η ίδια η ενότητα της Ε.Ε., αφού μπορεί
να ακολουθήσει και η χώρα της στο δημοψήφισμα που θα γίνει.
