ΣΤΟΙΧΕΙΑ-ΣΟΚ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ
ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
Το 1910 κατά τη Δεύτερη
Παγκόσμια Διάσκεψη των Εργαζόμενων Γυναικών στην Κοπεγχάγη, η Κλάρα Ζέτκιν
(αρχηγός του Γυναικείου Γραφείου του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος της Γερμανίας)
πρότεινε να υπάρξει μία Παγκόσμια Ημέρα Γυναίκας.
Η ιδέα της ήταν κάθε χρόνο
σε μία διαφορετική χώρα να πραγματοποιούνται εκδηλώσεις γι' αυτήν την Ημέρα,
ώστε να μπορούν οι γυναίκες να πιέζουν για τα δικαιώματά τους. Η διάσκεψη, στην
οποία συμμετείχαν περισσότερες από 100 γυναίκες (μεταξύ των οποίων τις τρεις
πρώτες εκλεγμένες βουλευτίνες της Φινλανδίας) από 17 χώρες, αντιπροσωπεύοντας
σωματεία, σοσιαλιστικά κόμματα, αποδέχτηκε την πρόταση. Ωστόσο, θεσμοθετήθηκε
μόλις το 1977 από τον ΟΗΕ, ο οποίος κάλεσε όλες τις χώρες του κόσμου να
γιορτάσουν την ημέρα για τα δικαιώματα των γυναικών ως μία μέρα κινητοποιήσεων
σε όλο τον κόσμο για την υποστήριξη της ισότητας και την αξιολόγηση της θέσης
των γυναικών στην κοινωνία. Στο 21ο αιώνα πλέον, η γυναίκα φαίνεται πως έχει
βρει μία θέση στην κοινωνία, απέχει όμως πολύ από το να είναι ίση. Η σωματική,
σεξουαλική και ψυχολογική βία εναντίον της γυναικών έχει πάρει διαστάσεις
πανδημίας. Συναντάται σε κάθε τάξη, σε κάθε θρησκεία και εθνικότητα. Δεν κάνει
διακρίσεις μεταξύ ανεπτυγμένου, αναπτυσσόμενου και τρίτου κόσμου. Και δεν κάνει
διακρίσεις σε γυναίκες ή κορίτσια.
