Στη διάσημη αλληγορία του, το «Σπήλαιο», ο Πλάτων παρομοιάζει τον κόσμο των κοινών θνητών με μια σπηλιά, όπου οι κρατούμενοι σε αυτήν δεν βλέπουν παρά τις σκιές των όντων που κινούνται πίσω τους. Κι όταν κάποιος προσπαθήσει να τους διηγηθεί την πραγματικότητα δεν τον πιστεύουν.