Die Welt: Πρώτοι στον κόσμο και με διαφορά οι Έλληνες πλοιοκτήτες, αλλά χωρίς όφελος για τη χώρα

Η αξία του ελληνικού εμπορικού στόλου ανέρχεται σε 90 δισ. δολάρια και είναι κατά πολύ μεγαλύτερη από την αξία των στόλων άλλων κρατών. Οι Έλληνες εφοπλιστές αγοράζουν και πάλι πλοία, αλλά η ίδια η χώρα τους δεν ωφελείται από αυτό, επισημαίνει δημοσίευμα της  Die Welt.

«Καλημέρα μαλάκα»

Με πονάει αυτή η χώρα, με σφίγγει, χρόνια τώρα, απ’ το λαιμό και με πονάει. Γυρεύει να με ξεζουμίσει σαν ένα πορτοκάλι, που πρώτα το άφησε να παγώσει στον κάθε χιονιά, κι ύστερα γυρεύει να πάρει με το στανιό τους ζωτικούς του χυμούς.

Μου κλείνει πονηρά το μάτι και μου ψιθυρίζει συνωμοτικά «μην είσαι μαλάκας ρε σύ…»

Με πονάει το τσιμεντένιο χώμα της, οι αντιφάσεις της με κόβουν, με χαράσσουν, με ξεφλουδίζουν πεισματικά, ξανά και ξανά. Με παγώνουν τα αλουμινένια κάγκελα στα μπαλκόνια της κι οι αυλόπορτες ασφαλείας της με κλείνουν απ’ έξω.

Αλλά εκείνη, μου κλείνει πονηρά το μάτι και μου ψιθυρίζει συνωμοτικά «μην είσαι μαλάκας ρε σύ…»

ΠΑΣΟΚ - Ν.Δ.: απώλειες όσες οι ζημιές που προκάλεσαν στη χώρα

Ενα σχόλιο του Χ.ΙΩ. στην «Εφημερίδα των Συντακτών» της 9.12.15 αναφέρει ότι ο υπουργός Οικονομικών μιλώντας στη Βουλή κάλεσε τους βουλευτές να απαντούν στην αντιπολίτευση αναφέροντας τέσσερις αριθμούς που έχουν σχέση με την ποσοστιαία μείωση του ΑΕΠ, το ποσοστό της ανεργίας, το ποσοστό εκείνων που κινδυνεύουν από φτώχεια και το ποσοστό που έχασαν οι Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ.

Ελλάδα, η χώρα του κόκκινου ήλιου

Μια φορά κι έναν καιρό ήτανε μια χώρα. Ήτανε μια χώρα σαν όλες τις άλλες. Στη μέση του πουθενά και στον ομφαλό της γης, ερμαφρόδιτο γέννημα Ανατολής και Δύσης.

Εθνικός ύμνος της ήταν η Φραγκοσυριανή σε πρόσφατη διασκευή της Πάολας, και σημαία της ένα σουβλάκι με απ’ όλα (στην διόλου αποκεντρωτική πρωτεύουσατο εθνόσημο απεικονίζονταν ως καλαμάκι με τζατζίκι, ενώ στο αποσχιστικό κίνημα του βορρά ήταν εμφανή τα δείγματα κέτσαπ-μουστάρδας, εγείροντας ενστάσεις ανάμεσα στους ιστορικούς, το γνωστό και ως Μεσοσουβλακικό ζήτημα). Στη χώρα εκείνη κατοικούσε ένας λαός, όχι βέβαια έτσι μονοκόμματος και ομοιογενής όπως η γλώσσα μάς αφήνει να ορίζουμε· ήταν χωρισμένος σε μερίδες λέοντος και μερίδες ποντικού αυτός ο λαός, σε τάξεις, όπως λένε συχνά μεταξύ τους κάτι κουλτουριάρηδες με γυαλιά-πατομπούκαλα και γένια τριών εβδομάδων.

Οι αντιεξουσιαστές κατέλαβαν τη χώρα. Το ΄παν οι παπαγάλοι στα κανάλια

Η επίθεση ξεκίνησε! Κινδυνεύουμε! Το είπαν τα κανάλια, το είπαν οι έγκριτοι δημοσιογράφοι. Μόνο που η απειλή δεν είναι οι Αρειανοί, όπως στις ταινίες καταστροφής, ούτε καν οι αιμοσταγείς γείτονές μας, όπως παλιότερα, αλλά ο… εξ αντιεξουσιαστών κίνδυνος.

Οι αντιεξουσιαστές καταλαμβάνουν ανενόχλητοι και ανεμπόδιστοι, είπε ο Γ. Πρετεντέρης. Η δημόσια τάξη κατέρρευσε, η χώρα κατελήφθη, απειλούμαστε όλοι, σημείωσαν μετά βδελυγμίας η Ιωάννα Μάνδρου, η Όλγα Τρέμη, ενώ οι ανταποκριτές από το πεδίο μάχης των… Προπυλαίων, κατήγγειλαν παράλληλα ότι η αστυνομία συλλαμβάνει μόνο όποιον βγαίνει από το κτίριο της Πρυτανείας – και όχι π.χ. όποιον φοράει μαύρη μπλούζα ή έχει μακριά μαλλιά, να φανταστούμε; Ο Τσίμας απορούσε για τις επιδιώξεις όλων αυτών σε σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ και μιλούσε για τις καταλήψεις και τα πανεπιστήμια, με ύφος που ακροβατούσε ανάμεσα στην αγανάκτηση και στον τρόμο. Κι ο Μπογδάνος, λίγο νωρίτερα από όλους αυτούς, είχε προλάβει να καταρρίψει το παγκόσμιο ρεκόρ άκυρης… παραβολής, συνδέοντας όλα (μα όλα τα θέματα) στο «ενημερωτικό» του μαγκαζίνο με το αίμα που δεν χύθηκε, αλλά θα μπορούσε να χυθεί έξω από τη Βουλή.

Η χώρα είναι υπό κατάρρευση

Aνατριχίλα αισθάνεται κανείς όταν βλέπει οποιοδήποτε οικονομικό στοιχείο να δημοσιεύεται για τη χώρα μας. Τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η ομοσπονδία των εργαζομένων στα ασφαλιστικά ταμεία (Πανελλήνια Ομοσπονδία Προσω­πικού Οργανισμών Κοινωνικής Πολιτικής - ΠΟΠΟΚΠ) προκαλούν ρίγος. Αν συνεχιστεί η μνημονιακή πολιτική, αποκλείεται σε λίγο τα Ταμεία να έχουν λεφτά να πλη­ρώνουν συντάξεις! Μόνο για φέτος, το 2014, το έλλειμμα του ΙΚΑ υπολο­γίζεται σε 807,9 εκατομμύρια ευρώ, του ΟΑΕΕ των επαγγελματιών σε 462,7 και του ΟΓΑ σε 181,3 εκατ. ευρώ, ενώ του γιγαντιαίου ΕΤΕΑ για τις επικουρικές συντάξεις σε 274 εκατομμύρια. Μαζί με μικρότερα ασφαλιστικά ταμεία, το σύνολο του ασφαλιστικού ελλείμματος φαίνεται ότι θα υπερβεί τα 2 δισεκατομμύρια ευρώ. Δυστυχώς, αυτό είναι το λιγότερο.

Το Μουντιάλ και η "άγνωστη" Βραζιλία

Οι προετοιμασίες για το Παγκόσμιο Κύπελλο δεν είναι μόνον διασκέδαση και ποδόσφαιρο. Πολλές πτυχές της σύγχρονης Βραζιλίας, της μεγάλης αυτής, αναδυόμενης οικονομίας του κόσμου, ενός κράματος "ξένων" και γηγενών πολιτισμών, παραμένουν άγνωστες και "ανεξερεύνητες". Κι όσο μεγαλύτερη προσοχή δίνει κανείς σήμερα στα επιμέρους χαρακτηριστικά και γνωρίσματά της, τόσο αντιλαμβάνεται έκπληκτος πως πολλά απ' όσα νόμιζε ότι γνώρισε για την αχανή χώρα του Αμαζονίου ήταν λάθος. Νά μερικά απ' αυτά:

Στη χώρα των φαντασμάτων

“432. 433. 434. 435. 436. Ελάτε.” Άντε να τελειώνει πια αυτή η ατέλειωτη ουρά, γεμάτη από ανθρώπους τσαλακωμένους, όπως όλα αυτά τα κουπόνια που βάζουν και βγάζουν συνεχώς από τις τσέπες τους. Είναι περίεργο πάντως όταν αναβοσβήνουν οι ηλεκτρονικοί αριθμοί και κανένας δεν εμφανίζεται, τη στιγμή που εμφανίζεται το νούμερό του. Όταν συμβαίνει αυτό, από τη μια χαίρεσαι που βλέπεις ότι η αναμονή σου συντομεύει, από την άλλη όμως λες τι κρίμα που μερικοί άνθρωποι σ’ αυτήν τη ζωή απουσίαζαν τη στιγμή που είχε έρθει η σειρά τους. Κάποιοι δεν μπόρεσαν να περιμένουν και προτίμησαν να φύγουν πρόωρα, μήπως και προλάβουν να τακτοποιήσουν άλλες, πιο επείγουσες εκκρεμότητες μέσα στη λιγοστή τους την ημέρα. Άλλοι ξεχάστηκαν από τις πολλές τις έγνοιες τους και αφαιρέθηκαν για μόλις πέντε αριθμούς και παρακαλάνε τους αμέσως επόμενους, λέγοντας ότι όλο αυτό το μπέρδεμα έγινε κατά λάθος κατά βάθος αλλά κανένας δεν ανταποκρίνεται, κανένας δεν έχει ούτε έναν παραμικρό σπασμό στο πρόσωπό του, την ώρα που κάποιος από όλους αυτούς τους ξεχασμένους απορεί και ωρύεται, δείχνοντας ακόμα και στον διευθυντή αυτής της τράπεζας το νούμερό του, απαιτώντας να τον αντιμετωπίζουνε ως πολίτη και όχι ως νούμερο. Κι αφότου φτάσεις στο ταμείο και επιτέλους βγεις έξω να πάρεις καθαρό αέρα, ακούς κουβέντες ψιθυριστές ότι δυο στενά παρακάτω ένα νέο παιδί σκοτώθηκε με τη μηχανή του τρέχοντας να τα προλάβει όλα και ότι, όπως τον σηκώσανε στο πλάι, έπεσε από τη σχισμένη του την τσέπη ένα κουπόνι που είχε πάνω ένα νούμερο και που από τα αίματα δεν διέκρινες αν ακόμα είχε έρθει η σειρά του.