Τεχνολογίες παρακολούθησης εργαζομένων: Εκσυγχρονισμένοι «κυνηγοί συνδικαλισμού» στην υπηρεσία κράτους και εργοδοσίας

Στις αρχές του Δεκέμβρη, οι 27 εργαζόμενοι σε ένα κατάστημα «Starbucks» στο Μπάφαλο της Νέας Υόρκης έκαναν ψηφοφορία για την ίδρυση σωματείου. Με 19 ψήφους υπέρ, το πρώτο σωματείο σε κατάστημα της αλυσίδας, για πρώτη φορά μετά τη δεκαετία του 1980, ήταν γεγονός.

Οπως και σε κάθε χώρο δουλειάς, η ίδρυση ενός σωματείου δεν είναι εύκολη υπόθεση. Στην προκειμένη περίπτωση, η εταιρεία πραγματοποίησε μια εκστρατεία 4 μηνών για να πείσει τους εργαζόμενους να ψηφίσουν κατά της συγκρότησης σωματείου. Στην «καμπάνια» αυτή συνεργάστηκε με τη «Littler Mendelson», τη μεγαλύτερη νομική εταιρεία των ΗΠΑ στον τομέα των «κυνηγών συνδικαλισμού».

Υψηλόβαθμα στελέχη της πολυεθνικής, ακόμα και ο ιδρυτής της, πήγαν στην πόλη για να ασκήσουν πιέσεις, τόσο σε ατομικές όσο και σε ομαδικές συναντήσεις με εργαζόμενους. Εστειλαν εκβιαστικά μηνύματα, προχώρησαν ακόμα και σε προσωρινό κλείσιμο των καταστημάτων στην περιοχή, με πρόσχημα ότι έκαναν ανακαινίσεις (1). Τέτοιο ήταν το μίσος τους για τη συλλογική οργάνωση των εργαζομένων και τέτοια η αποφασιστικότητά τους να την εμποδίσουν.

Χαφιέδες, Σπουδαστικό και Πανεπιστημιακή Αστυνομία

Ο Δημήτρης Ψαρράς, στο άρθρο του στην «Εφ.Συν.» της 30-31 Ιανουαρίου 2021 για τον Αγγελο Συρίγο, υφυπουργό της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας, θυμήθηκε ότι στο Πολυτεχνείο, το 1969, δεν υπήρχε Αστυνομία. Υπήρχαν ασφαλώς οι χαφιέδες του Σπουδαστικού της Ασφάλειας. Ο Αγγελος Συρίγος, νεότερος ων, ασφαλώς δεν μπορούσε να το θυμάται. Βεβαίως μπορούσε να μη μιλάει για ζητήματα που δεν γνωρίζει. Αλλά αυτό είναι αλλουνού παπά Ευαγγέλιο.

Οταν οι χαφιέδες φακέλωναν...

ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΤΑΕΤΙΑ

Κιτρινισμένες σελίδες και λεπτές σαν τσιγαρόχαρτα, με θαμπό μελάνι παλιάς γραφομηχανής, κολλημένες μεταξύ τους από την υγρασία και ξεφυλλισμένες από εκατοντάδες δάχτυλα, κουβαλούν βάρος ασήκωτο.

Φυλάσσουν ανεξίτηλες στιγμές της ελληνικής ιστορίας καθώς περιλαμβάνονται στους σκονισμένους φακέλους των Γενικών Αρχείων του Κράτους. Με αφορμή τη μαύρη επέτειο της 21ης Απριλίου 1967, της ημέρας που ο ελληνικός λαός θα έμπαινε στον... γύψο για να απελευθερωθεί με φόρο αίματος μια επταετία αργότερα, το «Εθνος» ξεφυλλίζει τα αρχεία των πέτρινων εκείνων χρόνων. Και παρουσιάζει μέρος των ατομικών φακέλων που είχε σχηματίσει το καθεστώς για τρεις διεθνείς προσωπικότητες οι οποίες μετέτρεψαν την τέχνη τους σε έκφραση του αντιδικτατορικού αγώνα και έγιναν η υψωμένη γροθιά της Ελλάδας στο εξωτερικό: του Μίκη Θεοδωράκη, της Μελίνας Μερκούρη και του Κώστα Γαβρά. Φάκελοι με πληροφορίες για τη ζωή και τις κινήσεις τους από την ημέρα που γεννήθηκαν...