Η διαφθορά που ποτέ δεν πεθαίνει

Είναι από τις ειδήσεις που διαβάζει και ξαναδιαβάζει κανείς ελπίζοντας ότι τη δεύτερη ή την τρίτη φορά θα ανακαλύψει κάτι που δεν κατανόησε την πρώτη. Οτι δεν είναι δυνατόν μια σοβαρή κυβέρνηση, από τη μια να επιχαίρει για την οικονομική πολιτική της, να δηλώνει ότι η επιτυχία οφείλεται κυρίως στις θυσίες του ελληνικού λαού, να θεωρεί τη μάχη κατά της διαφθοράς ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί της, εντός και εκτός Ελλάδος, και από την άλλη «να σβήνει ποινικές ευθύνες με χαριστικές διατάξεις. 

Το ρεπορτάζ της Ιωάννας Μάνδρου στην «Κ» της Κυριακής (4/5) ήταν αποστομωτικό και αποκαρδιωτικό:

Με «χαριστικές» διατάξεις σβήνουν ποινικές ευθύνες

Απαλλαγή από ποινικές ευθύνες κρατικών αξιωματούχων που διαχειρίστηκαν δημόσιο χρήμα, αλλά και ευρεία «νομιμοποίηση» παράνομων πληρωμών από κρατικούς φορείς και δήμους, προβλέπουν νομοθετικές διατάξεις που ισχύουν ήδη, προκαλώντας εντονότατες αντιδράσεις στο δικαστικό σώμα.

Οι «χαριστικού τύπου» διατάξεις που παραγράφουν ποινικές ευθύνες για εμπλεκομένους σε σκάνδαλα –όπως για παράδειγμα τα εξοπλιστικά– και άλλες που προβλέπουν νομιμοποίηση παράνομων πληρωμών εκατ. ευρώ, ψηφίστηκαν, οι περισσότερες, πρόσφατα στο πλαίσιο του πολυσυζητημένου πολυνομοσχεδίου.

Οι εν ισχύι διατάξεις, αφού έχουν πλέον καταστεί νόμοι του κράτους, επιφέρουν τις πρώτες συνέπειες, καθώς δικογραφίες που έχουν ανοίξει για ποινικές ευθύνες «κλείνουν», ενώ υπόδικοι για σκάνδαλα ζητούν αποφυλάκιση! Χαρακτηριστικό το παράδειγμα του πρώην διευθύνοντος συμβούλου στα Ελληνικά Ναυπηγεία, Σωτ. Εμμανουήλ, ο οποίος είναι προφυλακισμένος για διακίνηση «μαύρου χρήματος» στην υπόθεση των υποβρυχίων.