Δεν είναι αριθμοί, είναι άνθρωποι…

Υπάρχει ένα παιχνίδι που παίζεται εδώ και χρόνια, είναι το παιχνίδι των αριθμών, των μέσων όρων και των οικονομικών δεικτών. Σ’ αυτό το παιχνίδι κερδίζει εκείνος που θα καταφέρει να στρεβλώσει την πραγματικότητα με τον πιο επιστημονικοφανή τρόπο. Όσο και αν θα θέλαμε να ξορκίσουμε την πεζότητά των αριθμών κάτω από το φως του αυγουστιάτικου φεγγαριού, τα νούμερα – κάθε είδους – μας κυνηγάνε να παίξουμε. Μερικές φορές είναι απόλυτα μεγέθη, όπως η επικείμενη αύξηση κατά 12 λεπτά ανά λίτρο βενζίνης. Άλλοτε είναι δείκτες, όπως αυτός που διαβάζουμε τούτες τις μέρες, για το πρωτογενές πλεόνασμα Ιανουαρίου–Ιουλίου, που προέκυψε μεγαλύτερο από το αναμενόμενο κατά 4,1 φορές. Ενίοτε είναι δημοσιεύματα, όπως των Financial Times (12/08/2016), που βγήκαν με τίτλο «Ναι, αλήθεια: Η Ελλάδα εκπλήσσει με την οικονομική της ανάπτυξη» και κάνουν λόγο για αύξηση της παραγωγής, κατά το β΄ τρίμηνο του έτους, σε ποσοστό 0,3%[1]. Πολύ συχνά είναι σκέτα νούμερα με σάρκα και οστά… Ωστόσο, την πραγματικότητα την αντιλαμβανόμαστε και χωρίς αριθμητικά μεγέθη. Την αντιλαμβανόμαστε, ως εξωτερική αντίσταση σε κάθε είδους ανάγκη ή επιθυμία μας. Τα τελευταία χρόνια αυτή η αντίσταση ισχυροποιείται, καθιστώντας όλο και πιο «πραγματικές» τις καθημερινές μας δυσκολίες[2].

Στην Ελλάδα της κρίσης τα παιδιά στερούνται τα απαραίτητα

Αυξήθηκαν δραματικά μέσα στην πενταετία 2009- 2013, τα ποσοστά των νοικοκυριών της χώρας που αδυνατούν, για οικονομικούς λόγους, να παρέχουν στα παιδιά τους βασικά αγαθά και υπηρεσίες, όπως, π.χ. σε καθημερινή βάση ένα γεύµα µε κρέας, κοτόπουλο ή ψάρι, καθώς και νωπά φρούτα και λαχανικά. Μάλιστα, σε αυτή την κατηγορία εντάσσονται πλέον και νοικοκυριά που θεωρούνται μη φτωχά.

"Θερίζει" η φτώχεια: Πρωτιά στην Ευρώπη με 4 εκατ. Έλληνες να υποφέρουν

Σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού 3,9 εκατ. Έλληνες, σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ. Το 20,3% του πληθυσμού ζει σε συνθήκες υλικής στέρησης.

Σε κίνδυνο φτώχειας ήταν πέρυσι το 23,1% του πληθυσμού της χώρας
, ή 2.529.000 άτομα, με την Ελλάδα να κατέχει την πρώτη θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση των «28». Εάν δε, ληφθεί υπόψη ο κίνδυνος της φτώχειας ή του κοινωνικού αποκλεισμού, τότε το ποσοστό «εκτινάσσεται» στο 35,7% και αφορά σε 3.904.000 άτομα (επιπλέον 108.700 άτομα από το 2012), σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ.

Μάλιστα, το κατώφλι της φτώχειας μειώθηκε το 2013 (εισοδήματα 2012) σε 5.023 ευρώ, από 5.708 ευρώ το 2012, ενώ το 2008 το κατώφλι της φτώχειας ήταν στις 6.897,30 ευρώ (εάν υπήρχε σήμερα το συγκεκριμένο όριο, το ποσοστό του κινδύνου σε φτώχεια θα ήταν στο 44,3%). Παράλληλα, στη σχετική έρευνα της ΕΛΣΤΑΤ για τον κίνδυνο της φτώχειας, δεν έχουν συμπεριληφθεί πληθυσμιακές ομάδες που κατά τεκμήριο είναι φτωχές, όπως οι άστεγοι, τα άτομα σε ιδρύματα, οι παράνομοι οικονομικοί μετανάστες, οι Ρομά, κ.ά.