Βαδίζουμε ολοταχώς προς την παγκοσμιοποιημένη καπιταλιστική σοβιετία.
Από τον αντίστροφο δρόμο όμως. Όχι με την κρατικοποίηση των επιχειρήσεων
αλλά αρχικά με τη μετατροπή των κρατών σε επιχειρήσεις, και τελικά με
την αντικατάστασή τους από τις ικανότερες να διαχειριστούν ανθρώπινο
δυναμικό και φυσικούς πόρους πολυεθνικές.
Τα κράτη ως οντότητες θα υφίστανται πλέον για λόγους τυπικής διοικητικής
διαίρεσης, επίσης για διατήρηση του πολύ χρήσιμου, ιδίως όταν
τεχνηέντως διαστέλλεται σε καιρούς κρίσεων, εθνικοπατριωτικού αισθήματος
ενός ικανού να διεγείρει τα συντηρητικά ένστικτα των κοινωνιών ποσοστού
απαιδεύτων, και, τέλος, για τον προσεταιρισμό μέσω χρηματισμού, με
λεφτά φυσικά των φορολογούμενων πολιτών, μιας στρατιάς πολιτικών,
στρατιωτικών, δικαστικών, αστυνομικών, ελεγκτικών και θρησκευτικών
υπηκόων της νέας τάξης.
