Οι λέξεις λυγίζουν από το φορτίο, γιατί κουβαλούν την αύρα ενός
σπάνιου ονείρου. Χθες, στο Αρχαίο Ωδείο Πατρών, στην παράσταση της
Λυσιστράτης, τούς είδα, για άλλη μία φορά, και με συγκλόνισαν, για άλλη
μία φορά. Εικόνα, που φαντάζει πλέον μακρινή, μπορεί και ανοίκεια σε
πολλούς από εμάς. Μία εικόνα που φανερώνει, όχι πόσο πραγματικά αξίζει ο
έρωτάς τους, αλλά κυρίως, πόσο κούφιος μπορεί να είναι αυτό που εμείς
αποκαλούμε “Έρωτα”.
