Πώς οι αντιπαιδαγωγικές πολιτικές επιδεινώνουν την εκπαιδευτική εξουθένωση;
Τον 21ο αιώνα όταν ορισμένοι καθηγητές ή μαθητές ενός σχολείου εμφανίζουν τα τυπικά συμπτώματα της πλήρους εξάντλησης λόγω υπερβολικού άγχους για τον φόρτο εργασίας και της έντονης δυσφορίας για τις εξουθενωτικές σχολικές πρακτικές, τότε η διάγνωση των ειδικών είναι ότι πρόκειται για το σύνδρομο του «εκπαιδευτικού Burnout». Μια ιδιαίτερη παθολογική κατάσταση πλήρους ψυχοσωματικής εξουθένωσης, που οφείλεται στην εσωτερίκευση των κοινωνικών-παιδαγωγικών παθολογιών από όσους ή όσες συμμετέχουν ενεργά σε μια υπερβολικά απαιτητική και ψυχοφθόρο σχολική ζωή. Αραγε, πώς αντιμετωπίζεται στην Ελλάδα αυτό το σύνδρομο; Τι συνέπειες έχει η αύξηση διεθνώς του «εκπαιδευτικού Burnout» και πότε η «από καθέδρας διδασκαλία» και οι υπερβολικά υψηλές εκπαιδευτικές απαιτήσεις μπορούν να γίνουν εξουθενωτικές και ψυχοφθόρες;