Ποδόσφαιρο και σχολείο… Συμπλέουν ή συγκρούονται;

Τo θεμελιώδες ερώτημα που προβληματίζει κάθε οικογένεια που έχει παιδί ποδοσφαιριστή: Το ποδόσφαιρο κλέβει από το σχολείο ή το σχολείο από το ποδόσφαιρο; Διαβάστε μια ενδιαφέρουσα άκρως και επιστημονική προσέγγιση…

ΝΔ: Μετωπική σύγκρουση με ΣΥΡΙΖΑ

Σε εφ’ όλης της ύλης ιδεολογική και πολιτική αντεπίθεση κατά του ΣΥΡΙΖΑ προχωρά η Συγγρού. Στο στόχαστρο της ΝΔ επίσης απεργίες και καταλήψεις.

Μετωπική επίθεση στο ΣΥΡΙΖΑ ενόψει ασφαλιστικού ετοιμάζει η ΝΔ ανοίγοντας όμως τη βεντάλια της αντιπαράθεσης και επιχειρώντας ιδεολογική αντεπίθεση κατά αυτού που στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχουν αποκαλέσει «ιδεολογική ηγεμονία της αριστεράς».

Σ’ αυτό το πλαίσιο αναμένονται υψηλοί τόνοι από τον Κυριάκο Μητσοτάκη κατά τη διήμερη συζήτηση του πολυνομοσχεδίου στη βουλή το Σαββατοκύριακο και ήδη μια πρώτη γεύση δόθηκε από τη στάση των βουλευτών της ΝΔ στην αρμόδια επιτροπή αλλά και από τη χαρακτηριστική αποστροφή του Γιώργου Κουμουτσάκου που τόνισε ότι «η ΝΔ δεν θα συμπράξει» στα διλήμματα της κυβέρνησης.

Σύγκρουση με το ΔΝΤ

Σήμερα αναμένονται στην Αθήνα οι επικεφαλής του κουαρτέτου κ.κ. Ντέκλαν Κοστέλο (ΕΕ), Ντέλια Βελκουλέσκου (ΔΝΤ), Ράσμους Ρέφερ (ΕΚΤ) και Νικόλα Τζιαμαρόλι (ESM). Είναι ήδη γνωστό ότι η διαπραγμάτευση θα είναι δύσκολη και αυτό δεν οφείλεται μόνο στις εκκρεμότητες γύρω από το ασφαλιστικό.

Χάσμα υπάρχει στην εκτίμηση του δημοσιονομικού κενού για το 2016 αλλά και για τη διετία 2017-2018, με το ΔΝΤ να ζητά μέτρα ύψους πάνω από 1,5 δισ μόνο για φέτος. Σύμφωνα με πληροφορίες, ενώ ακόμη δεν έχει βρεθεί συμβιβασμός για το ασφαλιστικό, το ΔΝΤ επαναφέρει την απαίτηση για απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα και ζητά να αποτελέσουν οι παρεμβάσεις στα εργασιακά προαπαιτούμενο για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης.

Ο πολιτικός πόλεμος του ολιγαρχικού παρακράτους

Οι διαπραγματεύσεις είτε είναι διεκδικητικές είτε αποτρεπτικές. Η συμφωνία-γέφυρα είναι αποτέλεσμα αποτρεπτικής διαπραγμάτευσης. Για να αποτρέψεις κάτι, θα πρέπει να διεκδικήσεις κάτι παραπάνω, δείχνοντας διατεθειμένος να συγκρουστείς. Ας δούμε τα δεδομένα: η κυβέρνηση διαπραγματεύτηκε επικαλούμενη τη λαϊκή κυριαρχία και τη δημοκρατική αρχή, δηλώνοντας ότι το πρόγραμμά της έχει τη λαϊκή έγκριση, οπότε υποκαθιστά το Μνημόνιο. Η συμφωνία είναι προϊόν συμβιβασμού. Είναι αυτό που καταφέραμε -γεγονός σημαντικό-, όχι αυτό που θέλαμε. Απέτρεψε ό,τι είχε αποδεχτεί ο ακροδεξιός και υποτελής Σαμαράς. Το προσύμφωνο περιλαμβάνει τις λεγόμενες «δημιουργικές ασάφειες». Οι τελευταίες αποτελούν ρωγμές από όπου μπορεί να περάσει η πολιτική. Το προσύμφωνο «βάζει την πολιτική στην εξίσωση», όπως εύστοχα επισήμανε ο Ευ. Τσακαλώτος, στην «Αυγή» της προηγούμενης Κυριακής. Οι σκόπιμες ασάφειες ανακαθορίζουν το νόημα του συμβιβασμού. Αυτός δεν συνίσταται απλώς στην εύρεση κοινού τόπου, αλλά αποτυπώνεται σε κείμενο, το οποίο, ακριβώς λόγω της σκόπιμης ασάφειας, επιτρέπει στα συμβαλλόμενα μέρη να κινούνται προς τον στόχο τους. Ιδού το πολιτικό ζήτημα. Αφορά τον συσχετισμό δυνάμεων, άρα η συμφωνία τελεί υπό διαμόρφωση. Νά το όφελος από τη χρονική παράταση. Το μείζον είναι να διευρύνουμε τη ρωγμή που έχει διανοιγεί.

Και αν δεν τα «στρίψει»;

Η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα, σε ένα μεγάλο κόσμο. Μια χώρα 10εκ ανθρώπων για χώρες ανατολικά της μεσογείου θεωρούνται μεσαίου μεγέθους πόλεις. Είναι ταυτόχρονα τόπος ευλογημένος, που ρίχνεις σπόρο στα βράχια και ανθίζει το ομορφότερο λουλούδι. Ένας τόσο μικρός τόπος, με τόσο μεγάλη ιστορία, κοιτίδα της δημοκρατίας και του πολιτισμού. Έλαχε λοιπόν σε αυτή τη σπιθαμή γης να είναι σήμερα στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος για έναν ολόκληρο κόσμο. Ο λόγος είναι τόσο απλός, μα τόσο σημαντικός. Ο ελληνικός λαός, περήφανα, αψήφησε, την τρομοκρατία των «οικονομικών πάντσερ». Εξέλεξε μια κυβέρνηση, η οποία αν και με εγγενείς αντιφάσεις, δηλώνει ότι θα θέσει τέρμα στην εθνική ταπείνωση, την οικονομική εξαθλίωση και θα βάλει τις βάσεις για την αντιστροφή της προδιαγεγραμμένης πορείας από τις μέχρι τώρα κυβερνήσεις.

Ο Βαρουφάκης και η Θεωρία Παιγνίων: Ένα υπερόπλο στα χέρια ενός «τρελού»

Το φημισμένο «δίλημμα του φυλακισμένου» και το αρρωστημένο «παιγνίδι του δειλού»: Αμοιβαίου συμφέροντος λύση ή μετωπική σύγκρουση; Μέχρι πού είναι αποφασισμένος να φτάσει ο άριστος γνώστης της θεωρίας και υπουργός Οικονομικών;

Πέντε κοπέλες, μια ξανθιά και τέσσερις μελαχρινές μπαίνουν σ’ ένα μπαρ. Τέσσερις άνδρες που τις βλέπουν γοητεύονται από την εντυπωσιακότερη, την ξανθιά. Εάν όμως επιχειρήσουν όλοι να την κατακτήσουν θα ακυρώσουν τις προσπάθειές τους. Έπειτα θα στραφούν στις μελαχρινές, όμως αυτές θα τους απορρίψουν γιατί καμιά γυναίκα δεν θέλει να έρχεται δεύτερη. Η μόνη λύση να κερδίσουν κάτι είναι να δοκιμάσει ο καθένας να «ρίξει» μια μελαχρινή. Μπορεί έτσι να μην κατακτήσουν την ξανθιά, αλλά τουλάχιστον δεν θα μείνουν με άδεια χέρια.

Άρθρο 120

Η σύγκρουση την οποία μόνο αιθεροβάμονες φαντάζονταν ότι θα μπορούσε να αποτραπεί βρίσκεται μπροστά μας. Ύστερα από το δυναμικό ξεκίνημα της νέας κυβέρνησης με την «απόλυση» της τρόικα και μια δέσμη εξαγγελιών που, εάν εφαρμοστούν, θα σημάνουν το ξήλωμα του Μνημονίου, ήρθε η απολύτως προβλέψιμη απάντηση του ευρωσυστήματος.