Πρώτο. Οι εκλογές του Σεπτέμβρη ακύρωσαν όπως αναμενόταν το δημοψήφισμα. Για
αυτό άλλωστε το λόγο προκηρύχτηκαν: Να επικυρώσουν τη συντριπτική
μνημονιακή πλειοψηφία της 14ης Αυγούστου.
Το εκλογικό αποτέλεσμα είναι γέννημα θρέμμα της συντριπτικής
ήττας που υπέστη το ΟΧΙ από την κυβέρνηση Τσίπρα και του τσακίσματος του
αγωνιστικού φρονήματος της κοινωνίας. Κάποτε, όχι πολύ παλιά, (πριν τις
5 Ιούλη), ο κόσμος πίστευε ότι όλα γίνονται. Λίγο αργότερα, (μετά τις
12 Ιούλη), ο κόσμος πίστεψε ότι τίποτα δεν γίνεται. Αυτό αντικειμενικά
διαμορφώνει ένα κάτω όριο για τα μνημονιακά κόμματα και ένα πάνω όριο
για τα αντιμνημονιακά κόμματα, ανάμεσά τους και τα αριστερά. Όταν η
κοινωνία «έμαθε» να πιστεύει ότι δεν γίνεται τίποτα, προφανώς και θα
στηρίξει ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ κλπ. Πρόβλημα δικό μας δεν είναι να καταγγείλουμε το
λαό και να επιλέξουμε έναν άλλον, αλλά να συμβάλουμε σε μια νέα
συνείδηση, ότι δηλαδή μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα.