Στο σύγχρονο πλαίσιο μεταξύ χειραγωγικής πληροφόρησης και πώλησης επικοινωνιακού προϊόντος, προφανώς είναι αναπόφευκτο η «κοινή γνώμη», που διαθέτει το αλάθητο τεκμήριο και το κύρος της αυθεντικής εμπειρογνωμοσύνης, να πιστεύει την είδηση που ανταποκρίνεται όχι μόνο στην πεποίθηση αλλά και στα συναισθήματα της. Δηλαδή το κοινωνικό υποκείμενο, συλλογικό και ατομικό, επιλέγει συνειδητά πλευρά στη βάση των πεποιθήσεών του και του συμφέροντός του, χωρίς να ενδιαφέρεται για την επαλήθευση αμφισβητήσιμων ισχυρισμών ή την διασταύρωση των πληροφοριών και ειδήσεων.
