Θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε, έχοντας πολλές πιθανότητες να
«ευστοχήσουμε», πως οι άνθρωποι ουκ ολίγες φορές εξακολουθούμε να
υπηρετούμε τους ίδιους στόχους με αυτούς που είχαμε μικροί, απλά έχουμε
«ενηλικιώσει» τους τρόπους και τα μέσα. Το να ήθελες πριν δεκαετίες δικό
σου το μεγαλύτερο μερίδιο φαγητού, έτσι ώστε να έτρωγες και από το
πιάτο των άλλων παιδιών, δεν είναι και τόσο διαφορετικό από το να
ζηλεύεις στο σήμερα και να επιβουλεύεσαι κάτι που ανήκει αλλού (για να
το κάνεις δικό σου με κάθε τρόπο, ακόμα και τον πιο σκληρό). Παρότι
έχεις διαβατήριο εισαγωγής στον «κόσμο των μεγάλων».