Ουφ, βαρέθηκα τις οδηγίες για το τραπέζι των Χριστουγέννων, για το
τραπέζι της Πρωτοχρονιάς, τις οδηγίες για τις ποσότητες: 1 κουταλιά
ρώσικη σαλάτα, 1 κουταλιά γέμισης γαλοπούλα, ένα μελομακάρονο, ένα
κομμάτι πρωτεΐνη με μπόλικη σαλάτα, ένα ποτήρι κρασί, πώς δεν θα
παχύνεις στις γιορτές.
Το θέμα είναι: Πόσο θα φας; Ή πόσο έχεις ανάγκη να φας;
Μάλλον το θέμα είναι ότι ελέγχεις συνεχώς τον εαυτό σου, φτιάχνεις
φρένα με το μυαλό σου, ιστορίες απαγόρευσης, ιστορίες και σενάρια
καταστολής: «ήπια» σενάρια, «έλα, μην το φας αυτό τώρα, δεν το έχεις
ανάγκη», «αυστηρά» σενάρια, «αμάν πια, δεν υποφέρεσαι, το παρακάνεις»,
και, τέλος, σενάρια «τρόμου»: «Με μία σαλάτα θα τη βγάλεις, και πολύ σου
είναι».
Ποιο σενάριο κερδίζει τελικά; Πάντα το σενάριο της απόλαυσης...