Από το 2006 που οι εργασίες κατασκευής του Μετρό Θεσσαλονίκης ξεκίνησαν
στην πόλη, δεκάδες συνολικά αρχαιολόγοι περάσαμε από το αρχαιολογικό τμήμα του
έργου, με εργασιακή σύμβαση αορίστου χρόνου ιδιωτικού δικαίου με την εργολαβική
κοινοπραξία και ταυτόχρονη αναφορά στην αρμόδια Εφορεία Αρχαιοτήτων της πόλης.
Εργασιακή συνθήκη που είναι οικεία στην «τάξη» των συμβασιούχων αρχαιολόγων της
χώρας τις τελευταίες δεκαετίες. Τα βασικά της χαρακτηριστικά είναι η επισφάλεια
και η δυσκολία της επιστημονικά ορθής διενέργειας της αρχαιολογικής
διαδικασίας, λόγω ασφυκτικής χρονικό-οικονομικής πίεσης. Δημοφιλείς
μηχανισμοί δηλαδή της νεοφιλελεύθερης λογικής στην επιστημονική πρακτική που
πετυχαίνουν να διαβρώσουν την ουσία της και να αποξενώσουν τους εργαζόμενους από
το αντικείμενό τους. Η αποφυγή του παραπάνω αποτελέσματος είναι ένα συνεχές
στοίχημα για πολλούς από τους αρχαιολόγους που κινούμαστε επιστημονικά μέσα σε
αυτό το εργασιακό καθεστώς/κλουβί, ενώ η επιλογή της παραμονής μας ή όχι
σε αυτό αποτελεί για εμάς ένα μόνιμο πεδίο υπαρξιακών συγκρούσεων και
αυτοκριτικής.
