Τα μεγαλύτερα θύματα των πολέμων και της προσφυγικής κρίσης δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία πως είναι τα παιδιά. Χιλιάδες μωρά της αγκαλιάς και νήπια που θα έπρεπε να βρίσκονται στη θαλπωρή του σπιτιού τους και χιλιάδες μεγαλύτερα παιδιά, αγόρια και κορίτσια που κανονικά θα πήγαιναν στο σχολείο ή θα έπαιζαν αμέριμνα στις αλάνες της πατρίδας τους, έχουν διανύσει χιλιάδες χιλιόμετρα, μπήκαν σε βάρκες και πάγωσαν στη θάλασσα, ζουν και μεγαλώνουν σε καταυλισμούς και σε σκηνές, στερούνται βασικά πράγματα για την ανάπτυξή τους, αρρωσταίνουν και δεν έχουν την ιατρική φροντίδα που χρειάζονται, είναι αποκομμένα από τη μόρφωση και την εκπαίδευση, βιώνουν την απελπισία και το αδιέξοδο των γονιών τους (για να μη μιλήσουμε για τα «ασυνόδευτα παιδιά», που βρέθηκαν στη χώρα μας και σε άλλες χώρες της Ευρώπης).
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα συλλογή ειδών πρώτης ανάγκης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα συλλογή ειδών πρώτης ανάγκης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Σάββατο 2 Απριλίου 2016
Τετάρτη 23 Μαρτίου 2016
Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες
Οι πρόσφυγες ήρθαν στα Γιαννιτσά. 1.000 περίπου άνθρωποι από τη Συρία, το Ιράν, το Ιράκ αλλά και άλλα μέρη, άνδρες και γυναίκες, νέοι και ηλικιωμένοι, βρέφη και μικρά παιδιά, εγκαταστάθηκαν στο χώρο που ετοιμάστηκε (κι ακόμα βέβαια ετοιμάζεται) στα πρώην Δημοτικά σφαγεία. Τη σίτισή τους την έχει αναλάβει ο Στρατός, τη φύλαξη του χώρου η Αστυνομία και την καθαριότητα ο Δήμος. Σε λίγες ημέρες θα οριστεί συντονιστής της λειτουργίας του camp.
Δεν είναι τώρα η ώρα της κριτικής για την κακή επιλογή του χώρου, τις ελλείψεις, τις σκοπιμότητες, τα λάθη και τις ολιγωρίες. Θα γίνει κι αυτό και θα αποδοθούν ευθύνες εκεί που πρέπει.
Τρίτη 22 Μαρτίου 2016
Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες
Η κατάσταση στην Ειδομένη συνεχίζεται ίδια και απαράλλαχτη. Και μάλλον χειροτερεύει. Πριν ήταν η βροχή και το κρύο. Σε λίγο θα είναι η ζέστη. Οι μεγάλες σκηνές «στεγάζουν» περισσότερες απ’ όσους χωράνε. Και στις μικρές στριμώχνονται ολόκληρες οικογένειες με τα (όποια) υπάρχοντά τους. Οι ουρές για το φαγητό ατελείωτες. Χωρίς να είναι πάντοτε σίγουρο ότι προλαβαίνουν και τρώνε όλοι. Χημικές τουαλέτες που έχουν στηθεί για να εξυπηρετήσουν 2 – 3.000 ανθρώπους πρέπει να ανταποκριθούν στις ανάγκες 12.000. Κάθε φορά που πάμε, ενώ λέμε πως το πράγμα δεν πάει άλλο, την επόμενη φορά διαπιστώνουμε πως μπορεί να πάει κι άλλο προς το χειρότερο. Και το κακό είναι πως οι πρόσφυγες και μετανάστες, στη μεγάλη πλειονότητά τους τουλάχιστον, δεν το παίρνουν απόφαση να μετακινηθούν από εκεί. Προς τα πού όμως; Πόσα και πόσο έτοιμα είναι τα κέντρα φιλοξενίας;
Τρίτη 15 Μαρτίου 2016
Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες
Η κατάσταση στην Ειδομένη, το βλέπουμε όλοι, έφτασε στο απροχώρητο. Οι πρόσφυγες πρέπει οπωσδήποτε να μετακινηθούν από εκεί. Οι συνθήκες διαβίωσης δεν είναι για ανθρώπους. Τα κέντρα φιλοξενίας έπρεπε να είναι έτοιμα από μέρες. Τεράστιες ευθύνες έχουν όσοι αντιδρούν αλλά και όσοι καθυστερούν.
Oσο όμως υπάρχουν πρόσφυγες στην Ειδομένη, εμείς θα εξακολουθούμε να βοηθάμε όπως μπορούμε. Αυτή την εβδομάδα θα κάνουμε πάλι δύο αποστολές, μία την Τετάρτη (16 Μαρτίου) και μία την Παρασκευή (18 Μαρτίου).
Τρίτη 8 Μαρτίου 2016
Κυριακή 6 Μαρτίου 2016
Σάββατο 5 Μαρτίου 2016
Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες
- Ήταν που η επόμενη μέρα έτυχε Ψυχοσάββατο;
- Ήταν οι συγκλονιστικές εικόνες που μεταδίδει καθημερινά η τηλεόραση;
- Ήταν οι συνεχείς εκκλήσεις για βοήθεια;
- Ή μήπως ήταν η ήρεμη αλλά αποφασισμένη αντίδραση της κοινωνίας μας απέναντι στη ντροπή της εικόνας του Δημοτικού Συμβουλίου, των κραυγών των διαμαρτυρομένων, του καψίματος των στρατοπέδων στα Γιαννιτσά, του οργώματος του στρατοπέδου στα Άθυρα;
- Ήταν οι συγκλονιστικές εικόνες που μεταδίδει καθημερινά η τηλεόραση;
- Ήταν οι συνεχείς εκκλήσεις για βοήθεια;
- Ή μήπως ήταν η ήρεμη αλλά αποφασισμένη αντίδραση της κοινωνίας μας απέναντι στη ντροπή της εικόνας του Δημοτικού Συμβουλίου, των κραυγών των διαμαρτυρομένων, του καψίματος των στρατοπέδων στα Γιαννιτσά, του οργώματος του στρατοπέδου στα Άθυρα;
Πέμπτη 3 Μαρτίου 2016
Τρίτη 1 Μαρτίου 2016
Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες
Για τα τελευταία γεγονότα στην πόλη μας με αφορμή την είδηση για λειτουργία κέντρου φιλοξενίας προσφύγων στα Γιαννιτσά (συνεδρίαση Δημοτικού Συμβουλίου, κάψιμο στρατοπέδων κ.λπ.) μια λέξη μόνο ταιριάζει: ΝΤΡΟΠΗ!
Παρήγορο σημάδι η συγκέντρωση στο Εργατικό Κέντρο το απόγευμα της Κυριακής, όπου ένας μεγάλος αριθμό πολιτών αποφάσισε να αντιδράσει στο ξενοφοβικό παραλήρημα.
Για το θέμα του κέντρου φιλοξενίας θα υπάρξει τις αμέσως επόμενες ημέρες αναλυτική τοποθέτησή μας. Προς το παρόν συνεχίζουμε τις δράσεις μας στην Ειδομένη.
Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2016
Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες
Την προηγούμενη Παρασκευή η αποστολή μας στην Ειδομένη ήταν από τις πιο «φτωχές».
Είναι λογικό μετά από τόσο καιρό να υπάρχει κάποια κόπωση και οικονομική δυσκολία, ιδίως όταν η βοήθεια προέρχεται από τους ίδιους και τους ίδιους.
Εκείνο όμως που κυριολεκτικά μας εξέπληξε και μας ανησύχησε ήταν η απάντηση κάποιων συμπολιτών μας, που συστηματικά μέχρι τώρα βοηθούσαν τους πρόσφυγες: «Δεν θα ξαναπροσφέρουμε, διότι δεν είναι Χριστιανοί».
Πιστεύουμε πως δεν ήταν τυχαίο ότι μια τέτοια δήλωση συνέπεσε με την εκδήλωση «Μένουμε Έλληνες και Ορθόδοξοι» που διοργάνωσε την περασμένη Κυριακή η Μητρόπολη Θεσσαλονίκης στο «Βελλίδειο».
Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2016
Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες
Τα πράγματα στην Ειδομένη την περασμένη εβδομάδα ήταν ήρεμα: δεν υπήρχε κόσμος στο βενζινάδικο, οι άνθρωποι βρίσκονταν μέσα στις σκηνές, ξαπόσταιναν για λίγο πριν ξαναξεκινήσουν, υπήρχε μια αργή αλλά ομαλή ροή προς τη Π.Γ.Δ.Μ.…
(Πόσο εύκολα μπορείς να συνηθίσεις σαν κανονικό το αφύσικο: το ότι π.χ. δεν υπήρχε κόσμος στο βενζινάδικο, αλλά ήταν πάνω από 1.000 άτομα στον καταυλισμό, το ότι οι άνθρωποι βρίσκονταν μέσα στις σκηνές, αλλά όχι στα σπίτια τους, το ότι περνούσαν τα σύνορα, αντί να μένουν στην πατρίδα τους, το ότι ήταν πρόσφυγες! Τέλος πάντων…).
Από μια περίεργη σύμπτωση αυτή τη φορά είχαμε μαζί μας πολλά λούτρινα παιχνίδια. Μπήκαμε στις σκηνές. Μόλις ξεμύτισε από τη σακούλα το πρώτο αρκουδάκι, έγινε χαμός: παιδάκια μαζεύτηκαν γύρω μας, χέρια απλώθηκαν, άλλα πιο τολμηρά σκάλισαν τη σακούλα, ματάκια λαμπύρισαν, αγκαλιές άνοιξαν, γέλια ακούστηκαν στη σκηνή… Οι σακούλες μας άδειασαν στη στιγμή. Κάποια παιδιά έμειναν παραπονεμένα.
Φεύγοντας, αναρωτιόμασταν: ποιος νιώθει πιο χαρούμενος, τα παιδιά που παίρνουν δώρα ή ο Αϊ-Βασίλης που τα μοιράζει;
(Πόσο εύκολα μπορείς να συνηθίσεις σαν κανονικό το αφύσικο: το ότι π.χ. δεν υπήρχε κόσμος στο βενζινάδικο, αλλά ήταν πάνω από 1.000 άτομα στον καταυλισμό, το ότι οι άνθρωποι βρίσκονταν μέσα στις σκηνές, αλλά όχι στα σπίτια τους, το ότι περνούσαν τα σύνορα, αντί να μένουν στην πατρίδα τους, το ότι ήταν πρόσφυγες! Τέλος πάντων…).
Από μια περίεργη σύμπτωση αυτή τη φορά είχαμε μαζί μας πολλά λούτρινα παιχνίδια. Μπήκαμε στις σκηνές. Μόλις ξεμύτισε από τη σακούλα το πρώτο αρκουδάκι, έγινε χαμός: παιδάκια μαζεύτηκαν γύρω μας, χέρια απλώθηκαν, άλλα πιο τολμηρά σκάλισαν τη σακούλα, ματάκια λαμπύρισαν, αγκαλιές άνοιξαν, γέλια ακούστηκαν στη σκηνή… Οι σακούλες μας άδειασαν στη στιγμή. Κάποια παιδιά έμειναν παραπονεμένα.
Φεύγοντας, αναρωτιόμασταν: ποιος νιώθει πιο χαρούμενος, τα παιδιά που παίρνουν δώρα ή ο Αϊ-Βασίλης που τα μοιράζει;
Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2016
Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες
Βράδυ Παρασκευής. Το είχαμε αποφασίσει από πριν γι’ απόψε: η πρώτη ύλη για μαγείρεμα στην κουζίνα του καταυλισμού – τα σάντουιτς στο «βενζινάδικο».
Όλοι όσοι στοιχειωδώς παρακολουθούν τι γίνεται στην Ειδομένη, ξέρουν τι είναι το «βενζινάδικο»: μια μεγάλη αλάνα μπροστά σ’ ένα πρατήριο καυσίμων, 15 χιλιόμετρα μακριά απ’ τα σύνορα, όπου σταματούν τα λεωφορεία με τους πρόσφυγες, περιμένοντας το σήμα να τους μεταφέρουν στον καταυλισμό, για να περάσουν κατόπιν στη FYROM και να συνεχίσουν το ταξίδι τους προς τη «γη της επαγγελίας» (που κάθε μέρα κάνει ό,τι μπορεί, για να μη τους δεχθεί).
Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2016
Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες
Όπως ξέρετε από τα μηνύματα που σας στέλνουμε τακτικά, από το τέλος Αυγούστου μέχρι σήμερα (με μια μικρή διακοπή το Δεκέμβρη), μια ομάδα εθελοντών από τα Γιαννιτσά πηγαίνουμε κάθε εβδομάδα στην Ειδομένη, μεταφέροντας τα είδη που συμπολίτες μας από το υστέρημά τους (αλλά από το περίσσευμα της καρδιάς τους) προσφέρουν στους πρόσφυγες (ρούχα, τρόφιμα, είδη πρώτης ανάγκης κ.λπ.).
Οι άνθρωποι όμως που βοηθούν αυτή την προσπάθεια, δηλαδή αυτοί που προσφέρουν τα πράγματα που χρειάζονται, έχουν εξαντληθεί οικονομικά, ενώ οι ανάγκες εξακολουθούν να είναι πολλές: οι πρόσφυγες (άντρες, γυναίκες και παιδιά, νέοι και ηλικιωμένοι) συνεχίζουν κατά χιλιάδες να φτάνουν στην Ειδομένη και να έχουν ανάγκη από ένα ζεστό ρούχο κι ένα πιάτο φαγητό.
Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2016
Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες
Δηλώσεις και … άλλα
● Χορστ Ζεεχόφερ (ηγέτης της Χριστιανοκοινωνικής Ένωσης Βαυαρίας): «Το κόμμα μου θα χρησιμοποιήσει κάθε νομικό μέσο που διαθέτει, με στόχο να περιορίσει τις προσφυγικές ροές προς την Γερμανία».
● Αλληλέγγυοι: «Κατάφεραν να σωθούν από βομβαρδισμούς, να διασχίσουν το Αιγαίο με μια βάρκα της κακιάς ώρας, θα τους αφήσουμε να πεθάνουν από το κρύο στους δρόμους, στα χωράφια και στα σύνορα;»
● Αγγελία (ανατριχιαστική) βρετανικής εταιρίας στο Amazon: «Αποκριάτικη στολή μικρού πρόσφυγα. Τιμές 24-36 ευρώ»
● «Ανώνυμος» εθελοντής στη Χίο: «Ο γαλήνιος ύπνος του προσφυγόπουλου στην αγκαλιά μου και η εμπιστοσύνη της μητέρας του, κατάφεραν να με κάνουν να ξανανιώσω εκείνα τα συγκλονιστικά συναισθήματα, που ένιωθα, όταν στην αγκαλιά μου βρίσκονταν τα παιδιά μου».
● Κάποια στιγμή τα παιδιά και τα εγγόνια μας είναι βέβαιο ότι θα μας ρωτήσουν: «Εσύ, μαμά - μπαμπά, τι έκανες τότε για τους πρόσφυγες;».
● Χορστ Ζεεχόφερ (ηγέτης της Χριστιανοκοινωνικής Ένωσης Βαυαρίας): «Το κόμμα μου θα χρησιμοποιήσει κάθε νομικό μέσο που διαθέτει, με στόχο να περιορίσει τις προσφυγικές ροές προς την Γερμανία».
● Αλληλέγγυοι: «Κατάφεραν να σωθούν από βομβαρδισμούς, να διασχίσουν το Αιγαίο με μια βάρκα της κακιάς ώρας, θα τους αφήσουμε να πεθάνουν από το κρύο στους δρόμους, στα χωράφια και στα σύνορα;»
● Αγγελία (ανατριχιαστική) βρετανικής εταιρίας στο Amazon: «Αποκριάτικη στολή μικρού πρόσφυγα. Τιμές 24-36 ευρώ»
● «Ανώνυμος» εθελοντής στη Χίο: «Ο γαλήνιος ύπνος του προσφυγόπουλου στην αγκαλιά μου και η εμπιστοσύνη της μητέρας του, κατάφεραν να με κάνουν να ξανανιώσω εκείνα τα συγκλονιστικά συναισθήματα, που ένιωθα, όταν στην αγκαλιά μου βρίσκονταν τα παιδιά μου».
● Κάποια στιγμή τα παιδιά και τα εγγόνια μας είναι βέβαιο ότι θα μας ρωτήσουν: «Εσύ, μαμά - μπαμπά, τι έκανες τότε για τους πρόσφυγες;».
Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2016
Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες
Το ότι το θέμα δεν είναι πια στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και στα κεντρικά δελτία ειδήσεων δεν σημαίνει ότι έπαψε να υπάρχει. Το προσφυγικό κύμα (τι ουδέτερη έκφραση για τις χιλιάδες ανθρώπινες τραγωδίες!) συνεχίζεται αμείωτο. Στα νησιά, στα σύνορα, στην Ειδομένη …
Στην Ειδομένη που μας «έλαχε» προσπαθούμε κι εμείς εδώ από τα Γιαννιτσά, με τις μικρές μας δυνάμεις, να δώσουμε τη μάχη ενάντια στη βαρβαρότητα. Μ’ ένα ζεστό ρούχο, μ’ ένα πιάτο φαγητό, μ’ ένα χαμόγελο…
Στην Ειδομένη που μας «έλαχε» προσπαθούμε κι εμείς εδώ από τα Γιαννιτσά, με τις μικρές μας δυνάμεις, να δώσουμε τη μάχη ενάντια στη βαρβαρότητα. Μ’ ένα ζεστό ρούχο, μ’ ένα πιάτο φαγητό, μ’ ένα χαμόγελο…
Τετάρτη 13 Ιανουαρίου 2016
Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες
Καλή χρονιά, σε όλες και όλους! Με υγεία, ειρήνη και δικαιοσύνη!
Ξέρουμε πως πολλές και πολλοί από εσάς επανειλημμένα έχετε βοηθήσει με κάθε τρόπο σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς στο έργο της αλληλεγγύης προς τους πρόσφυγες στην Ειδομένη.
Παρ’ όλα αυτά απευθυνόμαστε για μια ακόμη φορά σ’ εσάς, γιατί οι ροές των προσφύγων προς τα σύνορα εξακολουθούν να είναι μεγάλες και οι ανάγκες πολλές.
Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2015
Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες
Την πόρτα ανοίγω το βράδυ,
τη λάμπα κρατώ ψηλά,
να δούνε της γης οι θλιμμένοι,
να ’ρθούνε, να βρουν συντροφιά.
Να βρούνε στρωμένο τραπέζι,
σταμνί για να πιει ο καημός
κι ανάμεσά μας θα στέκει
ο πόνος, του κόσμου αδερφός.
Να βρούνε γωνιά ν’ ακουμπήσουν,
σκαμνί για να κάτσει ο τυφλός
κι εκεί, καθώς θα μιλάμε,
θα ’ρθει συντροφιά κι ο Χριστός
Στίχοι: Τάσος Λειβαδίτης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Από τον δίσκο «Τα Λυρικά», 1978
τη λάμπα κρατώ ψηλά,
να δούνε της γης οι θλιμμένοι,
να ’ρθούνε, να βρουν συντροφιά.
Να βρούνε στρωμένο τραπέζι,
σταμνί για να πιει ο καημός
κι ανάμεσά μας θα στέκει
ο πόνος, του κόσμου αδερφός.
Να βρούνε γωνιά ν’ ακουμπήσουν,
σκαμνί για να κάτσει ο τυφλός
κι εκεί, καθώς θα μιλάμε,
θα ’ρθει συντροφιά κι ο Χριστός
Στίχοι: Τάσος Λειβαδίτης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Από τον δίσκο «Τα Λυρικά», 1978
Τετάρτη 14 Οκτωβρίου 2015
ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΕΙΔΩΝ ΠΡΩΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΣΤΗΝ ΕΙΔΟΜΕΝΗ ΚΑΙ EVENT ΓΝΩΡΙΜΙΑΣ
Ολοήμερη συναυλία αλληλεγγύης και συγκέντρωσης ειδών πρώτης ανάγκης για τους πρόσφυγες που συγκεντρώνονται στην Ειδομένη Κιλκίς, διοργανώνει η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, το Κέντρο Πολιτισμού της ΠΚΜ και η Πρωτοβουλία Πολιτών Θεσσαλονίκης «Περνάμε τα Σύνορα».
Η συναυλία, όπως και η συγκέντρωση των ειδών πρώτης ανάγκης θα πραγματοποιηθεί στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης την Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2015 από τις 12 το μεσημέρι μέχρι τις 9 το βράδυ.
Η συναυλία, όπως και η συγκέντρωση των ειδών πρώτης ανάγκης θα πραγματοποιηθεί στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης την Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2015 από τις 12 το μεσημέρι μέχρι τις 9 το βράδυ.
Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2015
Από τους πρόσφυγες στους αλληλέγγυους
Το χτύπημα στην πόρτα ακούστηκε δειλό. Ήταν μια ηλικιωμένη
γειτόνισσα. Κρατούσε στα χέρια της 10 ευρώ. Ήξερες τις οικονομικές δυσκολίες
που περνούσε.
- Έφερα αυτά για τα προσφυγόπουλα, είπε. Δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο.
Αυτή η προσφυγική κρίση (όπως ουδέτερα ονομάζεται) δεν έφερε στο φως μόνο
την τραγωδία των ανθρώπων που δοκιμάζονται από τον πόλεμο και την προσφυγιά,
αλλά ανέδειξε και το μεγαλείο των συναισθημάτων του ελληνικού και άλλων λαών.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)