«Κοίτα μη γίνεις σύννεφο...»

Άπλωνα τα φρεσκοπλυμένα ρούχα της κόρης μου. Μου είχε παραγγείλει από χθες να βάλω στο πλυντήριο «για να τα έχω έτοιμα αύριο» το πουά φορεματάκι της, την μπλούζα με τους παπαγάλους, την άλλη με το σκυλάκι, το κίτρινο φανελάκι, τις ροζ κάλτσες και το λουλουδάτο κολάν. 

Με έπιασαν τα κλάματα. Το μυαλό μου σχημάτισε την εικόνα της μητέρας από τη Θεσσαλονίκη, που έχασε με τόσο φρικτό τρόπο το κοριτσάκι από τα χέρια του ίδιου του συζύγου της και πατέρα των παιδιών της.  Φαντάστηκα ότι και αυτή μπορεί να είχε την ίδια παραγγελία από την 7χρονη κόρη της. Είχε πλύνει το αγαπημένο της φόρεμα και όταν θα γυρνούσε από τη δουλειά, θα το άπλωνε για να στεγνώσει και να το έχει έτοιμο «για αύριο».

Η φριχτή τραπεζική συμφωνία στραγγαλίζει την πίστωση

Η τραπεζική συμφωνία θα επιτείνει την πιστωτική κρίση. Αλλά τελικά ίσως αυτή να αξίζει η περιφέρεια της ευρωζώνης, που σκύβει το κεφάλι και δεν συνασπίζεται. Η ευρωζώνη είναι σε χειρότερη θέση από την Ιαπωνία του 1990. 

Γι' αυτήν τη συμφωνία τραπεζικής ενοποίησης το ποτήρι δεν είναι ούτε μισοάδειο ούτε μισογεμάτο. Όπως δηλώνουν πολλοί σχολιαστές, η συμφωνία της προηγούμενης εβδομάδας είναι φρικτά περίπλοκη, ενώ ο ενιαίος μηχανισμός δημοσιονομικής στήριξης για τις χρεοκοπημένες τράπεζες είναι άσκοπος.
Πέρα από αυτές τις τεχνικές ελλείψεις, η συμφωνία εγείρει δύο ευρύτερα και πιο σημαντικά ερωτήματα: γιατί εξαρχής οι χώρες εξακολουθούν να αποδέχονται τόσο πολύπλοκες συμφωνίες (ή για να το θέσω πιο μεταφορικά γιατί οι γαλοπούλες εξακολουθούν να θέλουν τα Χριστούγεννα) και ποιες θα είναι οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις αυτών των δράσεων;