Οτι αυξήθηκε ο αριθμός των αστέγων, των ανθρώπων που κοιμούνται σε
δημόσιους χώρους, είναι κάτι που όλοι το έχουμε αντιληφθεί και
ενδεχομένως αναμενόμενο στην εποχή της μεγαλύτερης κρίσης που έχει
πλήξει τη χώρα μεταπολιτευτικά.
Αν κανείς συνυπολογίσει και την αναπάντεχα υψηλή προσφυγική ροή σε
μια απροετοίμαστη να υποδεχτεί τους πρόσφυγες πόλη, οι οποίοι βρήκαν
προσωρινό καταφύγιο σε πάρκα και πλατείες, σχηματίζει μια εικόνα για την
ορατή όψη του φαινομένου.
Ομως αυτό που τρομάζει είναι οι πανευρωπαϊκά πρωτοφανείς διαστάσεις της αόρατης πλευράς της στεγαστικής επισφάλειας.
Ο λόγος για το 95% των φτωχών νοικοκυριών στο λεκανοπέδιο, για τα
οποία χτυπά ο συναγερμός της «χείριστης στεγαστικής ανάγκης», καθώς το
στεγαστικό κόστος υπερβαίνει τις οικονομικές δυνατότητές τους.
