Γιατί οι φτωχοί είναι σοφότεροι από τους πλούσιους

Όσοι ανήκουν στις χαμηλότερες κοινωνικές τάξεις, παίρνουν μεγαλύτερη βαθμολογία όσον αφορά τη σοφία τους, σε σχέση με τους ανθρώπους των ανώτερων τάξεων, σύμφωνα με μια νέα καναδική επιστημονική έρευνα. Σύμφωνα με τους ερευνητές, ένα μέλος της εργατικής τάξης είναι πιο σοφό από ένα της ανώτερης μεσαίας τάξης.

Η πειραματική μελέτη συμπέρανε ότι όσο χαμηλότερα βρίσκεται κανείς στην κοινωνικο-οικονομική ιεραρχία, τόσο μεγαλύτερες ενδείξεις σοφίας φαίνεται να έχει, ιδίως όσον αφορά την αποφυγή και τη διευθέτηση των συγκρούσεων.

Η εξυπνάδα είναι διακριτό γνώρισμα από τη σοφία, η οποία -κατά τους επιστήμονες- είναι πρωτίστως η ικανότητα να παίρνει κανείς υπόψη του την οπτική γωνία των άλλων και να αντιλαμβάνεται την κατάστασή τους, αντί να επικεντρώνεται μόνο στη δική του.

Γιατί δεν πρέπει να λέμε στο παιδί «να προσέχεις»

Μου αρέσει να μιλάω, εντάξει. Ας ξεκινήσουμε μ’ αυτό. Κι έχω την εντύπωση πως οι γονείς που τους αρέσει να μιλούν έχουν την τάση να βλέπουν τα παιδιά ως αιχμάλωτο ακροατήριο.

Το ίδιο κάνω κι εγώ. Θα βρω τρόπο να συνδέσω έναν καφέ, το Φουτουρισμό, τη Θεωρία του Χρώματος με τα LEGO ή ένα άλλο παιχνίδι -αυτό λέγεται δημιουργικότητα.

Λέμε στα παιδιά μας πολλά πράγματα.

Το παιδί που από «σοφό» έγινε «ξύπνιο»

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα σοφό παιδί που ζούσε στη χώρα του τίποτα και του κανενός. Έχοντας στο δισάκι του το ανατρεπτικό χιούμορ, την αμφισβήτηση και την ειρωνεία, το σοφό παιδί της μεταπολίτευσης ξεκίνησε τις περιπλανήσεις του από τις προθήκες των βιβλιοπωλείων για να περάσει γρήγορα από τα στενά της αμφισβήτησης στα δαιδαλώδη μονοπάτια της εξουσίας. Ήταν τόσο σοφό μάλιστα αυτό το παιδί που πριν καλά καλά γίνει άντρας πρόσφερε την σοφία του στους εκσυγχρονιστές και στους ανιδιοτελείς αναμορφωτές αυτού του τόπου. Τους εξόπλισε με την σοφία του λόγου και της σκέψης του χωρίς κανένα υλικό αντάλλαγμα. Ήταν της άποψης πως η σοφία δεν πωλείται ούτε εξαργυρώνεται.