(Δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στο 1 τεύχος του Αμερικανικού περιοδικού Monthly Review, το 1949)
Ας
εξετάσουμε πρώτ’ απ’ όλα το ζήτημα αυτό
από την άποψη της επιστημονικής γνώσης. Μπορεί να
φανεί ότι δεν υπάρχουν ουσιαστικές
μεθοδολογικές διαφορές ανάμεσα στην αστρονομία και την
οικονομία: οι επιστήμονες και στους δύο
τομείς προσπαθούν να ανακαλύψουν τους νόμους, που έχουν
γενική εφαρμογή σε ορισμένες ομάδες
φαινομένων; για να κάνουν την αμοιβαία σχέση των
φαινομένων αυτών όσο γίνεται πιο κατανοητή.
Αλλά τέτοιες μεθοδολογικές διαφορές υπάρχουν στην
πραγματικότητα. Η ανακάλυψη των γενικών
νόμων στον τομέα της οικονομίας είναι δυσκολότερη
γιατί τα υπό παρατήρηση οικονομικά φαινόμενα,
επηρεάζονται συχνά από πολλούς παράγοντες, που είναι
πάρα πολύ δύσκολο να εκτιμηθούν
ξεχωριστά. Εκτός από αυτό, η πείρα που συγκεντρώθηκε από
την αρχή της λεγόμενης πολιτισμένης περιόδου
της ανθρώπινης ιστορίας, υποβάλλονταν και
υποβάλλεται, ως γνωστόν, σε σοβαρές επιδράσεις
και περιορισμούς όχι μόνο οικονομικού χαρακτήρα.
Για παράδειγμα, οι περισσότερες μεγάλες δυνάμεις
στην ιστορία οφείλουν την ύπαρξη τους στις
κατακτήσεις. Οι λαοί κατακτητές εδραιώνονταν νομικά
και οικονομικά ως προνομιούχα τάξη στην
κατακτημένη χώρα… Πουθενά δεν έχει ξεπεραστεί πραγματικά
εκείνο που ο Βέμπλεν αποκαλεί «ληστρική φάση» ανάπτυξης
της ανθρωπότητας. Ορισμένα οικονομικά
γεγονότα, που παρατηρούμε, αφορούν τη φάση αυτή και
μάλιστα οι νόμοι, που μπορούμε να εξάγουμε από αυτά,
δεν είναι εφαρμόσιμοι σε καμιά άλλη φάση.
Δεδομένου ότι ο πραγματικός σκοπός του
σοσιαλισμού είναι ακριβώς να ξεπεράσει τη «ληστρική φάση» στην
ανάπτυξη της ανθρωπότητας και να προχωρήσει
προς τα εμπρός, η οικονομική επιστήμη στη σημερινή
κατάστασή της μπορεί να ρίξει μόνο ένα πολύ
ασήμαντο φως στη σοσιαλιστική κοινωνία του
μέλλοντος.