Ξεκίνησα χθες να γράφω για το Κατάρ και τη σουρεαλιστική, όσο και
εύφλεκτη κατάσταση στον Κόλπο, αλλά η επικαιρότητα -αυτός ο διάολος- δεν
με αφήνει να αγιάσω.
Επειδή λοιπόν τυχαίνει να ασχολούμαι επαγγελματικά με τα διεθνή
οικονομικά και τα μνημόνια του ευαγούς Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου από
το 1997 σε γνωστά... λαϊκίστικα έντυπα, όπως ο «Επενδυτής» και ο «Οικονομικός Ταχυδρόμος»,
και επειδή εδώ πέρα στη Χώρα των Λωτοφάγων κινδυνεύουμε να ξεχάσουμε κι
αυτά που ξέρουμε, ας ρίξω κι εγώ -εντελώς συνοπτικά- τις δυο δεκάρες
που μου αναλογούν στον κουμπαρά της δημόσιας συζήτησης για το «ιστορικό»
Eurogroup της Πέμπτης.