Στην πυκνή ζούγκλα της διεθνούς «ελεύθερης αγοράς» και του
«ανταγωνισμού», εκτός από τα μεγαθήρια του χρηματοπιστωτικού τομέα και
τους περίφημους (κακόφημους) Οίκους Αξιολόγησης (Μοody’s, Standard and
Poor’s και Fitch), ενδημούν και διάφορα άλλα είδη του οικονομικού
βασιλείου, λιγότερο ορατά αλλά το ίδιο τοξικά και επικίνδυνα για το
δημόσιο συμφέρον.
«Τα νομικά γραφεία, όπως και οι ορκωτοί ελεγκτές, τα γραφεία
συμβούλων και οι επικοινωνιολόγοι είναι για τη σκιώδη οικονομία ό,τι
είναι και οι δεύτεροι ρόλοι στο Χόλιγουντ δίπλα στους μεγάλους σταρ:
πρόκειται για αναγκαίους μηχανισμούς, με γερή δομή, οι οποίοι είναι
πλήρως ενσωματωμένοι στο συγκεκριμένο κατεστημένο [των επιχειρήσεων],
ακόμα και στην ίδια του την ελίτ».
Ετσι περιγράφει ο γνωστός Γάλλος δημοσιογράφος Μαρκ Ρος τον ρόλο τους
στη συστηματική προσπάθεια των επιχειρηματικών κολοσσών να αποφύγουν τη
φορολογία και να αυξήσουν θεαματικά την κερδοφορία τους.
