Αντί για σχόλια, παραπέμπω στη γνωστή νουβέλα του Βοκκάκιου «Ο καλόγερος σκόρδας», Ημέρα 6η, νουβέλα 10η (μετ. Κοσμά Πολίτη).
«…Επειδή όμως δεν είχα τελειώσει τις έρευνές μου, κι
έπρεπε να διακινδυνέψω πάνω στα κύματα της θάλασσας, γύρισα τα πίσω
μπρος, και σε λίγο έφτασα στους Αγίους Τόπους, όπου το καλοκαίρι το κρύο
ψωμί στοιχίζει τέσσερα δηνάρια, και το ζεστό είναι τζάμπα. Βρήκα εκεί
τον σεβασμιότατο μεσέρ Μημουάπτου, άξιο Πατριάρχη της Ιερουσαλήμ. Από
σεβασμό προς το ένδυμα του αγίου Αντωνίου, που ανέκαθεν φέρω, θέλησε να
μου δείξει τα άγια λείψανα που είχε στην κατοχή του. Ήταν τόσα πολλά,
που αν ήθελα να σας τα περιγράψω, θα μου ‘πιανε τόσην ώρα, όσο αν
πήγαινα κι εγώ δεν ξέρω πόσα μίλια δρόμο.
