Κοροναϊός: Τι κάνουμε με τα παπούτσια και τα ρούχα όταν επιστρέφουμε σπίτι

Η Ελλάδα μετρά μέχρι σήμερα 352 κρούσματα κοροναϊού και τέσσερις νεκρούς και ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών δημοσιεύει στην ιστοσελίδα του 14 καθημερινά μέτρα πρόληψης για ιδιώτες και επιχειρήσεις.

Ρούχα που σκοτώνουν μόνα τους τα μικρόβια;

Αμερικανοί ερευνητές ανέπτυξαν νανοΐνες από βακτηριοκτόνο υλικό, το οποίο στο μέλλον μπορεί να αποτελέσει χρήσιμο συστατικό των ρούχων, τα οποία με αυτό τον τρόπο θα αποκτήσουν αντιμικροβιακές ιδιότητες. 

Μάλιστα, το ενεργό συστατικό του νέου βιοκτόνου υλικού δεν εξαντλείται με το πέρασμα του χρόνου, αλλά «επαναφορτίζεται» συνεχώς, καθώς παίρνει ενέργεια από το φως του ήλιου.

Σύμφωνα με το «New Scientist», οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια-Ντέιβις, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science Advances», δοκίμασαν το νέο υλικό με την ονομασία «Επαναφορτιζόμενη Νανοϊνώδης Μεμβράνη» και διαπίστωσαν ότι μπορεί να καταστρέψει τα κοινά βακτήρια E.coli και «Λιστέρια» σε περίπου μισή ώρα, ενώ έναν ιό (Τ7) που μολύνει βακτήρια, σε μόνο πέντε λεπτά. 

Γιατί τα αγόρια στη Βρετανία φόραγαν ροζ ρούχα και τα κορίτσια μπλε; Μάλιστα το ροζ συμβόλιζε τον ανδρισμό...

“Μια μητέρα θα ντύσει την κόρη της στα γαλάζια, αλλά ένας πατέρας δε θα αφήσει ποτέ τον γιο του να βάλει ροζ”, έγραφαν οι Τάιμς του Λονδίνου το 1959. Κι όμως, μερικές δεκαετίες πριν, οι ρόλοι των φύλων ήταν αντεστραμμένοι. 

«Μην αγοράζετε τίποτα», η νέα τάση στη μόδα

Μία νέα τάση στο χώρο της μόδας ολοένα και κερδίζει έδαφος στην Ευρώπη και κυρίως στη Βόρεια. Η νέα τάση επιτάσσει να «μην αγοράζετε τίποτα» ή σχεδόν τίποτα.

Σύμφωνα με τη Deutsche Welle οι ντουλάπες των Γερμανίδων είναι γεμάτες. Υπολογίζεται πως διαθέτουν εκατομμύρια κομμάτια που δεν έχουν σχεδόν ποτέ φορεθεί. Οπότε αυτό που θέλουν να λανσάρουν τώρα στη μόδα είναι: όσο λιγότερα τόσο καλύτερα.

Ρούχα και μαντήλια

Mόνο για να σωρευτούν πάνω στο βουνό προσχηματικής, αλλά όχι για αυτό το λόγο ακίνδυνης φλυαρίας, συνεχίζονται επί μακρόν, σε λάθος βάση, τα αντεπιχειρήματα περί μαντίλας, Το παραδεχόμαστε εξάλλου, η παραγωγή λόγου είναι η βαριά βιομηχανία του τόπου.

Η άψυχη ρητορική μας, περικλείει στον όρο δικαίωμα, την ούτως ή άλλως ακούσια υποταγή σε μια παράδοση, την άβουλη συμμετοχή στον κοινωνικό αυτοματισμό συλλογικοτήτων, με ιστορικά διακριτικά, που η σημασία τους είναι βιωματικά ληγμένη, στον αγώνα του συγχρονισμένου ανθρώπου και για επιβίωση και για νόημα της ζωής, αλλά πολιτικά και θεσμικά ενεργή και σαν παρελθόν στοιχειωμένη.