Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ροζ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ροζ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Δευτέρα 24 Ιουλίου 2017
Κυριακή 2 Ιουνίου 2013
Τα όνειρά μας ροζ
“Να προσέλθει ο μάρτυρας, παρακαλώ. Πείτε μας, τι γνωρίζετε
σχετικά με την υπόθεση; Ποιες είναι οι σχέσεις σας με το ζευγάρι; Από
πότε βρίσκονται σε διάσταση; Είμαστε οικογενειακοί φίλοι. Μένουν μαζί
αλλά δεν κοιμούνται μαζί. Ναι. Για χάρη των παιδιών. Η σύζυγος επιλέγει
τον καναπέ. Ο σύζυγος την κρεβατοκάμαρα. Πολλές φορές το αντίθετο. Συχνά
παίρνει από ένα παιδί ο καθένας. Ναι, σαν αρκουδάκι για πιο ήρεμο ύπνο”.
Βαρέθηκα να ακούω πια αυτές τις διαδικαστικές και περιττές
ερωταπαντήσεις. Νομίζω ότι και η πρόεδρος του Δικαστηρίου το ίδιο κατά
βάθος νιώθει. Το βλέπω στους μορφασμούς του προσώπου της, που προδίδουν
ότι θέλει να ξεμπερδεύει γρήγορα με ακόμα έναν αποτυχημένο γάμο. Πολύ
πιθανόν και η ίδια να έχει κρύψει κάπου βαθιά μέσα στα συρτάρια της
μερικές ληγμένες ληξιαρχικές πράξεις πλάι σε κολλημένους φακέλους
ιδιόχειρων ευχών και να μη θέλει να επηρεαστεί η δίκαιη κρίση της. Να
ζήσετε. Να είστε ευτυχισμένοι. Βίον ανθόσπαρτο. Να κάνετε μια χαρούμενη
οικογένεια. Ο γάμος δεν φέρνει την ευτυχία, η ευτυχία φέρνει το γάμο.
Φράσεις ατακαριστές, πάντα ίδιες, που ξεστομίζονται από χιλιάδες ίδια
στόματα με την ίδια εκφορά λέξεων διαρκώς, λες και πρόκειται για
δοκιμασμένους τίτλους εφημερίδων, που προκαλούν σίγουρες αντιδράσεις
στον αναγνώστη. “Θεωρείτε ότι υπάρχει προοπτική επανασύνδεσης; Τι να
σας πω. Όλο λένε ότι προσπαθούνε αλλά στο τέλος καταλήγουν να
ακούγονται σε ολόκληρη τη γειτονιά. Νομίζω ότι πια η συμβίωσή τους
είναι, πως το λέτε, αφόρητη”. Αφόρητη. Σαν τη ζέστη εντός της δικαστικής αίθουσας. “Συζητείται”.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)