Κι αν έχει δίκιο το ΚΚΕ;

Η απόσταση της ριζοσπαστικής Αριστεράς από το ΚΚΕ, ως γνωστόν, είναι αβυσσαλέα. Και δεν οφείλεται, όπως συχνά θεωρούν βαυκαλιζόμενοι οι άνθρωποι του ΣΥΡΙΖΑ, στον σεχταρισμό του ΚΚΕ. Αντίθετα, ο σεχταρισμός είναι συνέπεια άλλων χαρακτηριστικών, βαθύτερων και κατά πολύ σημαντικότερων.

Πρώτα απ’ όλα, έχουμε να κάνουμε με δύο όχι διαφορετικές αλλά ανοιχτά ανταγωνιστικές αντιλήψεις για τον σοσιαλισμό. Αυτό που επικαλείται ως σοσιαλισμό το ΚΚΕ είναι μια κοινωνική θέσμιση, που για τη ριζοσπαστική Αριστερά συνιστά από ιστορική αποτυχία μεγάλου βεληνεκούς μέχρι πραγματικό εφιάλτη.

Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι άλλοι

Η συζήτηση περί συμμαχιών του ΣΥΡΙΖΑ έχει, ήδη εδώ και δυόμισι χρόνια, προσδιοριστεί από δύο διαφορετικές διαδρομές. Η μία πολύ συχνά γίνεται υπό το κράτος της πίεσης των αντιπάλων, οι οποίοι επιχειρούν να δείξουν πως το κόμμα είναι ανάδελφο και απομονωμένο και εξ αυτού αδύναμο να διαμορφώσει μια πραγματικά νικηφόρα πορεία. Η άλλη πηγάζει από έναν γόνιμο προβληματισμό σχετικά με τους κοινωνικούς όρους έκφρασης της μεγάλης πλειονότητας του ελληνικού λαού σε μια ανατρεπτική κατεύθυνση. Παρ’ όλο που πολλές φορές δεν γίνεται αντιληπτό, οι δύο αυτές εκδοχές συζήτησης όχι μόνο δεν είναι συμπληρωματικές, αλλά -στην πραγματικότητα- αντιστοιχούν σε αντικρουόμενες μεθοδολογίες και γραμμές.