Κακαβάς στο SDNA: «Μπορεί να αποφευχθεί η ρήξη χιαστού, ο εγκέφαλος τον πιο σημαντικό ρόλο»

Ο καταξιωμένος φυσικοθεραπευτής Γιώργος Κακαβάς εξηγεί στο SDNA πως θα μπορούσαν οι αθλητές να αποφύγουν την ρήξη χιαστού, τον ρόλο του εγκεφάλου ακόμη και σε ένα απλό μαρκάρισμα, αλλά και τα πρωτοποριακά προγράμματα πρόληψης σοβαρών τραυματισμών!
Ο φυσικοθεραπευτής – χειροθεραπευτής με τίτλο Master of Science, κ. Γιώργος Κακαβάς του Fysiotek Sports and Spine Lab, με πλούσια ερευνητική δραστηριότητα και διακρίσεις, αποτελεί βασικό ομιλητή στα Παγκόσμια Συνέδρια Αθλητιατρικής που διοργανώνονται υπό την αιγίδα της FIFA, με την συμμετοχή μελών των ιατρικών επιτελείων των κορυφαίων ευρωπαϊκών συλλόγων.

Η Γεωπολιτική της Ορθοδοξίας

Η προαιώνια διαμάχη που υπέβοσκε ανάμεσα στη Μόσχα και στην Κωνσταντινούπολη σχετικά με την πρωτοκαθεδρία στον ορθόδοξο κόσμο, οδήγησε στο πρόσφατο “Ορθόδοξο Σχίσμα”. Με αφορμή την αναγνώριση από το Φανάρι της αυτοκεφαλίας της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, η Ιερά Σύνοδος του Πατριαρχείου Μόσχας και Πασών των Ρωσιών, που συνεδρίασε για πρώτη φορά στην ιστορία εκτός Ρωσίας στο Μινσκ της Λευκορωσίας, υπό την προεδρία του Πατριάρχη Κυρίλλου, αποφάσισε να διακόψει κάθε δεσμό και επικοινωνία με το Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης, απαγορεύοντας ρητά στους Ρώσους ορθόδοξους να εκκλησιάζονται κλπ. σε ναούς και προσκυνήματα, που ανήκουν στην άμεση εκκλησιαστική δικαιοδοσία του Φαναρίου. Οι επιπτώσεις αυτού του “ορθόδοξου σχίσματος” είναι και θα είναι μεγάλες και θα φανούν σε όλη τους την έκταση στο κοντινό μέλλον.

Ο φόβος της ρήξης πλήττει Ελλάδα και Ευρώπη

Στις προγραμματικές δηλώσεις που έκανα από το βήμα της Βουλής καθώς αναλάμβανα υπουργός Οικονομικών στις αρχές του 2015 είχα πει το προφανές:

"Ο λαός μάς έδωσε εντολή να διαπραγματευτούμε την απόδραση από τη χρεο-δουλοπαροικία.
Θα προσέλθουμε στις διαπραγματεύσεις με ιδιαίτερα καλή πρόθεση για συμβιβασμούς.
Ομως όποιος δεν μπορεί να διανοηθεί τη ρήξη δεν διαπραγματεύεται. Μόνο όποιος μπορεί να διανοηθεί τη ρήξη έχει ελπίδες να φέρει βιώσιμη συμφωνία άνευ ρήξης"

Σύσσωμη η μνημονιακή αντιπολίτευση (Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ-Ποτάμι) έσπευσε να με εγκαλέσει: «Να δηλώσετε τώρα, άμεσα, ότι δεν θα προβείτε ποτέ σε ρήξη!» απαιτούσαν εν χορώ.

Σύγκρουση με το ΔΝΤ

Σήμερα αναμένονται στην Αθήνα οι επικεφαλής του κουαρτέτου κ.κ. Ντέκλαν Κοστέλο (ΕΕ), Ντέλια Βελκουλέσκου (ΔΝΤ), Ράσμους Ρέφερ (ΕΚΤ) και Νικόλα Τζιαμαρόλι (ESM). Είναι ήδη γνωστό ότι η διαπραγμάτευση θα είναι δύσκολη και αυτό δεν οφείλεται μόνο στις εκκρεμότητες γύρω από το ασφαλιστικό.

Χάσμα υπάρχει στην εκτίμηση του δημοσιονομικού κενού για το 2016 αλλά και για τη διετία 2017-2018, με το ΔΝΤ να ζητά μέτρα ύψους πάνω από 1,5 δισ μόνο για φέτος. Σύμφωνα με πληροφορίες, ενώ ακόμη δεν έχει βρεθεί συμβιβασμός για το ασφαλιστικό, το ΔΝΤ επαναφέρει την απαίτηση για απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα και ζητά να αποτελέσουν οι παρεμβάσεις στα εργασιακά προαπαιτούμενο για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης.

Να έρθουμε σε ρήξη με τις μνημονιακές λογικές στην Αυτοδιοίκηση

Τις τελευταίες μέρες έχει ανοίξει στο εσωτερικό της ΛΑΕ μια μεγάλη συζήτηση σε σχέση με το ζήτημα της υπερψήφισης του προϋπολογισμού της Περιφέρειας Αττικής από στελέχη που έχουν αναφορά στη ΛΑΕ, ιδίως από τη στιγμή που άλλα στελέχη προερχόμενα από τη ΛΑΕ το καταψήφισαν και έκαναν και σχετική δημόσια δήλωση.

Η άποψη του Κ. Λαπαβίτσα για τη «μετάβαση σε εθνικό νόμισμα»

Μέσα σε ένα σαφές μεταβατικό πρόγραμμα, που μόνο μια μαζική δύναμη της ριζοσπαστικής Αριστεράς μπορεί να αναλάβει, η έξοδος από το ευρώ παραμένει αναγκαία συνθήκη. Αλλά όχι ικανή. Γιατί αν ο στόχος αυτός αποσπαστεί από το πλαίσιό του, αφήνει περιθώρια επικίνδυνων αυταπατών για έναν κάποιο απελευθερωτικό ρόλο του νομίσματος.

Η επτά­μη­νη εμπει­ρία της διακυβέρνη­σης Τσί­πρα απο­δει­κνύ­ει με τον πιο στα­θε­ρό τρόπο ότι αν μια πολιτική αντι­λι­τό­τη­τας, για λογαριασμό των υπο­τε­λών τά­ξε­ων, δεν είναι δια­τε­θει­μέ­νη να έρθει σε ρήξη με τις ευ­ρω­η­γε­σί­ες και το ευρώ, είναι κα­τα­δι­κα­σμέ­νη να μετατρα­πεί στο αντί­θε­τό της, σε μνημο­νια­κή πο­λι­τι­κή. Η πρό­βλε­ψη αυτή υπήρ­χε, με προ­δρο­μι­κό τρόπο, στο «ιδρυ­τι­κό» πρό­γραμ­μα του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ (καμιά θυσία για το ευρώ: αν υπο­χρε­ω­θού­με να επιλέξου­με με­τα­ξύ της αντο­χής του ευρώ και της υπε­ρά­σπι­σης του λαού μας, θα επι­λέ­ξου­με την υπε­ρά­σπι­ση του λαού...). Μετά την εμπει­ρία της Κύ­πρου, τόσο η Αρι­στε­ρή Πλατ­φόρ­μα συ­νο­λι­κά όσο και το Κόκ­κι­νο Δί­κτυο ει­δι­κό­τε­ρα, ρι­ζο­σπα­στι­κο­ποι­ή­σα­με αυτήν τη θέση μέσα στις δια­μά­χες στο εσω­τε­ρι­κό του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ: Το «καμιά θυσία για το ευρώ» δεν ήταν πλέον αρκετός εξο­πλι­σμός, η προ­ε­τοι­μα­σία για την ανα­πό­φευ­κτη σύγκρου­ση με τις ευ­ρω­η­γε­σί­ες και την έξοδο από το ευρώ προ­βλή­θη­κε ως «ανα­γκαία συν­θή­κη» για την επι­μο­νή στην πολιτι­κή αντι­λι­τό­τη­τας.

Με τόλμη για το μέτωπο του «όχι»

Σε πείσμα των δηλώσεων της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, το νέο μνημόνιο δεν είναι τακτική αναδίπλωση, αλλά σημείο χωρίς επιστροφή. Πλέον, η «κανονικότητα» της κοινωνικής καταστροφής θα έχει για διαχειριστή τον ΣΥΡΙΖΑ, που θα μετασχηματιστεί σε σοσιαλφιλελεύθερο κόμμα. Η φαντασίωση περί της εκ των υστέρων απεμπλοκής παραπέμπει σε μηχανισμούς ψυχολογικής άμυνας, παρά σε πολιτική στρατηγική.

Η τρομακτική ικανότητα εκβιασμού που διαθέτει η Ε.Ε. απέναντι σε όποιον διαλέγει το ευρώ ως αναπόδραστο ορίζοντα σημαίνει ότι κανείς δεν μπορεί πια να έχει αυταπάτες για τον «ευρωπαϊκό δρόμο». Η ρήξη μαζί του είναι ένα υπαρκτό ιστορικό ενδεχόμενο.

Μια απάντηση στον κ. Μάρδα για τα συναλλαγματικά διαθέσιμα της χώρας και το εθνικό νόμισμα

Σε πρόσφατο post στο διαδίκτυο με τίτλο "Προς Δραχμιστές" ο αναπλ. υπουργός Οικονομικών κ. Μάρδας προσπαθεί να δικαιολογήσει την αποδοχή του τρίτου επαχθούς και κατάπτυστου μνημονίου από τον πρωθυπουργο και την κυβέρνηση καθώς και να απαντήσει στην κριτική των διαφωνούντων εντός Σύριζα. Επειδή το βασικό δίλημμα στο οποίο απάντησε η ελληνική κυβέρνηση το βράδυ της Κυριακής 12 Ιουλίου ήταν ευρώ η εθνικό νόμισμα, στην πραγματικότητα υποταγή η ρήξη, επιλέγοντας την υποταγή, η επιχειρηματολογία του κ. Μαρδα επικεντρώθηκε σε αυτό το θέμα. Αυτό είναι ένα θετικό των τελευταίων πέντε δραματικών μηνών, αφού διαλυθήκαν και οι τελευταίες αυταπάτες για το τι είναι η ΕΕ. Άρα η συζήτηση δεν μπορεί να περιστρέφεται πλέον γύρω από αερολογίες περί "διαπραγμάτευσης" και "αμοιβαία επωφελών λύσεων" αναγκαστικά πρέπει να θέτει και να περιγράφει πραγματικές λύσεις που συνεπάγονται ρήξεις.

Ένα «εναλλακτικό σχέδιο» για το οποίο η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήξερε και δεν άκουσε τίποτα

Ο κ. Τσίπρας το πρωί της Δευτέρας 13 Ιουλίου, ακολουθώντας τους προκατόχους του, συμφώνησε σε νέο μνημόνιο. Έθεσε το γνωστό δίλημμα "μνημόνιο ή χρεοκοπία". Τις επόμενες ώρες και μέρες, τόσο ο Α. Τσίπρας και η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και το σύνολο των μεγάλων ΜΜΕ και των αστικών πολιτικών κομμάτων, επιδόθηκαν σε μια ακατάσχετη τερατολογία για την έξοδο από την Ευρωζώνη. Με αρλούμπες, συνειδητά ψέματα και ανακρίβειες επιχείρησαν να πείσουν τον ελληνικό λαό ότι και το τρίτο μνημόνιο αποτελεί μονόδρομο, ακριβώς όπως τα δύο προηγούμενα. Από τον ίδιο τον κ.Τσίπρα που μας πληροφόρησε ότι "ο συνταξιούχος με τη σύνταξή του σε δραχμές θα έβγαζε τρεις μέρες και όχι ένα μήνα", μέχρι τον κ. Μάρδα που μας διαβεβαίωσε ότι σε περίπτωση δημόσιου ελέγχου των συναλλαγματικών διαθέσιμων της ΤτΕ, η ΕΚΤ θα έβγαζε πλαστά το σύνολο των χαρτονομισμάτων του ευρώ που κυκλοφορούν παγκοσμίως. Οι τερατολογίες για τη δραχμή εκτοξεύονται χωρίς λογική, συνειρμό ή απόδειξη.

Ρήξη με τον νεοφιλελευθερισμό προτείνουν 4 Ευρωπαίοι πολιτικοί

«Είναι ακόμα δυνατό για έναν λαό στην Ευρώπη να επιλέξει μια πολιτική που είναι σε ρήξη με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές;» αναρωτιούνται με άρθρο τους στην εφημερίδα «Λε Μοντ», ο Γάλλος πρώην πρωθυπουργός Μισέλ Ροκάρ, ο Βέλγος πρώην υπουργός Οικονομικών και επίτιμος πρόεδρο ςτης Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων Φιλίπ Μεϊστάντ, ο Ισπανός πρώην υπουργός Εξωτερικών Μιγκέλ Άνχελ Μορατίνος και ο Πιερ Λαρουτιρού, εκπρόσωπος του νέου γαλλικού πολιτικού κόμματος «Nouvelle Donne», που τοποθετείται στην Αριστερά.

Στο άρθρο με τίτλο «Ελλάδα: όλοι μας έχουμε διάθεση να είμαστε αλληλέγγυοι, δεν έχουμε όμως διάθεση να πληρώσουμε», οι τέσσερις άνδρες αναζητούν τρόπο να «ξεφύγουμε από αυτήν τη σχιζοφρένεια;» και διαπιστώνουν πως «η γηραιά Ευρώπη ψυχορραγεί».

ΟΤΑΝ ΛΕΜΕ «ΟΧΙ» ΕΝΝΟΟΥΜΕ «ΟΧΙ»

• ΛΑΟΣ - ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ - ΝΕΟΛΑΙΑ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΑΝ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ ΤΩΝ Ε.Ε. - Δ.Ν.Τ. ΚΑΙ ΤΩΝ ΝΤΟΠΙΩΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΩΝ ΤΟΥΣ
• Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙ ΝΑ ΜΕΤΑΤΡΕΨΕΙ ΤΟ «ΟΧΙ» ΣΕ «ΝΑΙ»

Μετά από πέντε περίπου μήνες διαπραγματεύσεων τα μνημόνια αντί να καταργηθούν, μπαίνουν σε διαδικασία ανανέωσης. Η επίθεση των μεγάλων μονοπωλιακών συγκροτημάτων, του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος και του ντόπιου μεγάλου κεφαλαίου κατά του λαού μας συνεχίζεται και κλιμακώνεται επικίνδυνα. Τα σχέδια τους, όπως εκφράζονται μέσα από τις προτάσεις τους για το ξεπέρασμα, δήθεν, της κρίσης, οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε διαρκή λιτότητα, ανεργία, βάθεμα της εκμετάλλευσης των εργαζομένων, νέες ιδιωτικοποιήσεις, παραπέρα διάλυση των εργασιακών σχέσεων, πλήρη διάλυση του συστήματος ασφάλισης, υποβάθμιση της δημόσιας Υγείας και Παιδείας, ανατροπή όλων των κατακτήσεων του λαού μας των τελευταίων 100 ετών. 

Εμείς τι κάναμε τα τελευταία πέντε χρόνια;

Νομίζω ότι όλοι ξέρουμε ότι τα τελευταία πέντε χρόνια η Ευρώπη διέσωσε τις τράπεζες του κέντρου «διασώζοντας» τις τράπεζες της περιφέρειας. Ξεφορτώθηκε τα τοξικά ομόλογα από τα ταμεία της Deutche Bank και τα μετέφερε στους Γερμανούς πολίτες. Για να γίνει αυτό φρόντισε να συκοφαντήσει τους πολίτες της περιφέρειας διαδίδοντας ότι είναι τεμπέληδες και σπάταλοι που ζούσαν πάνω από τις δυνατότητές τους. Εμείς τι στο διάβολο κάναμε τόσο καιρό μπορείτε να μου πείτε;

Θα πει κάποιος «εκλέξαμε κυβέρνηση πρώτη φορά αριστερά» αλλά, ας μη γελιόμαστε, την εκλέξαμε χωρίς να ξέρουμε τι θέλουμε από δαύτη. Διαλέξαμε «να μείνουμε πάση θυσία στο ευρώ» και είπαμε «το ευρώ δεν είναι φετίχ» αλλά και τα δύο δεν γίνεται. Έτσι ο καθένας έβαλε αυτά τα δύο στη σειρά όπως τα είχε στο δικό του μυαλό και τώρα άντε να βγάλεις άκρη.

«Εναλλακτικό σχέδιο σε περίπτωση ρήξης»

Ξεκινούν σήμερα οι διαπραγματεύσεις μεταξύ Ελλάδας και εταίρων στο Euroworking Group, στο οποίο τη χώρα θα εκπροσωπήσει ο επικεφαλής του ΣΟΕ, καθηγητής Γιώργος Χουλιαράκης. Η ελληνική παρουσία στις Βρυξέλλες είναι ενισχυμένη, με τη συμμετοχή στη βελγική πρωτεύουσα και του Athens Group. 

Αύριο θα συνεδριάσει το Brussels Group, όπου θα συνεχιστούν οι συζητήσεις για τις μεταρρυθμίσεις που προωθεί η ελληνική κυβέρνηση. Σκοπός των διαπραγματεύσεων σε όλα τα επίπεδα είναι η επίτευξη μιας αμοιβαία επωφελούς συμφωνίας, σημειώνουν κύκλοι των Μαξίμου.

Εν τω μεταξύ, στις 6 το απόγευμα συνεδριάζει εκ νέου η νέα διαπραγματευτική ομάδα, υπό τους Γιάνη Βαρουφάκη και Ευκλείδη Τσακαλώτο., ενώ σ' αυτή θα συμμετάσχει και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Γιάννης Δραγασάκης.

Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου και επερχόμενες επιλογές

Η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου με την οποία η κυβέρνηση μετέφερε τα ταμειακά αποθέματα πολλών δημοσίων φορέων στην Τράπεζα της Ελλάδας ήταν μια δύσκολη κίνηση που θα ήταν δικαιολογημένη μόνο σε έκτακτες συνθήκες. Δεν υπάρχει φυσικά καμία αμφιβολία για το ότι οι συνθήκες είναι έκτακτες, όπως και ότι μας τις κληροδότησε η προηγούμενη κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. 

Στις 26 Ιανουαρίου το υπουργείο Οικονομικών παρέδωσε στη νέα κυβέρνηση ταμειακά διαθέσιμα 1,634 δις ευρώ. Επαίρονται πολλοί της κυβέρνησης Σαμαρά για το πλεόνασμα αυτό και το παρουσιάζουν ως απόδειξη του αλήστου μνήμης ‘σαξές στόρι’. Μόνο που η πρόβλεψη εσόδων-εξόδων που επίσης παρέδωσε το υπουργείο Οικονομικών εμφάνιζε ταμειακό έλλειμμα 429 εκ ευρώ για τις 24 Φεβρουαρίου, το οποίο μάλιστα θα ανέβαινε σε πάνω από 700 εκ ευρώ τις επόμενες δύο μέρες. Δηλαδή όταν θα πληρώνονταν οι μισθοί και οι συντάξεις. Αυτή ήταν η ‘επιτυχία’ της κυβέρνησης Σαμαρά.

Αλλά μήπως η κατάσταση θα γινόταν καλύτερη τον Μάρτιο; Θα στενοχωρήσω τους ζηλωτές των Μνημονίων, αλλά ακριβώς η ίδια πρόβλεψη έδινε αρνητικό πρόσημο για όλες τις μέρες του Μαρτίου. Προβλέπονταν ταμειακά ελλείμματα για όλο το μήνα, που μάλιστα θα έφταναν σε εφιαλτικά ύψη 3, 4, ακόμη και σχεδόν 5 δις ευρώ μετά τις 20 Μαρτίου. Το κράτος που παρέδωσε ο κ. Σαμαράς ήταν απολύτως χρεοκοπημένο.