Ο εθισμός στο πορνό «σκοτώνει» το σεξ

Η πορνογραφία είναι ένα θέμα που έχει πάρει υπερβολικές διαστάσεις στις μέρες μας. Η ατέλειωτη ποικιλία και υπερδιέγερση μπορεί αρχικά να κάνει κάποιον πιο ενθουσιασμένο κατά τη διάρκεια του σεξ, αλλά με την πάροδο του χρόνου θα έχει το αντίθετο αποτέλεσμα. Όλο και περισσότερες έρευνες δείχνουν ότι ο εθισμός στο πορνό μπορεί να έχει καταστροφικά αποτελέσματα για τη σεξουαλική ζωή των ανθρώπων. Ειδικότερα, μπορεί να τινάξει στον αέρα την αυτοπεποίθηση των ανδρών και να τους προκαλέσει τέτοιο άγχος, ώστε να μην μπορούν να λειτουργήσουν στο σεξ.

Η παρακολούθηση αισθησιακού υλικού συχνά γυρνάει μπούμερανγκ και επηρεάζει, όχι μόνο την εικόνα του σώματος, αλλά και τη στυτική ικανότητα. Επίσης, μπορεί να καταστρέψει την ικανότητα να δίνεις και να παίρνεις ευχαρίστηση από τη σύντροφό σου,  καθώς επιβραδύνει τη σεξουαλική ανταπόκριση ενός άντρα .

Η πορνοποίηση μιας γενιάς

Η ιδέα για ένα βιβλίο που να αφορά την κουλτούρα του πορνό ήρθε στον Κέβιν Σκοτ (Kevin Scott) τη μέρα που η κόρη του αποφάσισε πως έπρεπε απαξάπαντος να αποκτήσει ένα πόνι «Μπρατζ». Επί μήνες το πεντάχρονο κορίτσι τον παρακαλούσε να της πάρει μία κούκλα «Μπρατζ» -με τακούνι-στιλέτο, δικτυωτό καλτσόν, μίνι φούστα, και πελώρια κουταβίσια μάτια στο υπερμέγεθες κεφάλι. Αλλά το βλέμμα της κούκλας φαινόταν στον Σκοτ κάπως υπερβολικά σέξι για ένα προνήπιο, κι έτσι αποφάσισαν με τη σύζυγό του να πάρουν στην κόρη τους μία άλλη κούκλα, που ικανοποίησε τη μικρή μια χαρά. Μόνο που λίγους μήνες αργότερα, η «Μπρατζ» έβγαλε τη σειρά της «μωρά Μπρατζ». «Αν οι κούκλες Μπρατζ έμοιαζαν με εκπορνευόμενες Μπάρμπι, αυτά τα "μωρά" έμοιαζαν επίσης να εκπορνεύονται!» ξεσπάει ο Σκοτ.

Η Νορβηγία αναζητά ζευγάρια που θα κάνουν σεξ μπροστά στην κάμερα της κρατικής τηλεόρασης για έναν καλό σκοπό

Σεξ. Από τη στιγμή που μαθαίνουμε για την ύπαρξη του αναρωτιόμαστε πως είναι. Αλλά και πώς θα είναι όταν «το κάνουμε» εμείς για πρώτη φορά. Συχνά διαμορφώνουμε μια εικόνα από τις αφηγήσεις φίλων που ήδη έχουν την απάντηση και αυτή συμπληρώνεται από τις εξιδανικευμένες ρομαντικές σκηνές που θα παρακολουθήσουμε σε κάποια ταινία ή, κυρίως σε ό,τι αφορά τα αγόρια, με τη βοήθεια πορνογραφικού υλικού. Και στις δύο περιπτώσεις όμως η εικόνα που αποκομίζουμε δεν έχει και πολύ μεγάλη σχέση με την πραγματικότητα. Τα σώματα δεν μοιάζουν με τα τέλεια κορμιά που βλέπουμε στις ταινίες και η ίδια η πράξη δεν μοιάζει και πολύ με τις σκηνοθετημένες σεξουαλικές περιπτύξεις στις ταινίες ενηλίκων.

Πίσω από την κλειδαρότρυπα: Το γυμνό γυναικείο σώμα και άλλα δαιμόνια

Φώτο: Lina Scheynius

Για να είμαι ειλικρινής δε γνωρίζω πολλά για την Lady Gaga, οπότε δυσκολεύομαι να κατανοήσω για ποιους λόγους ήταν κοσμοϊστορικό γεγονός η συναυλία της στην Αθήνα. Εικάζω μόνο πως την ταραχή γέννησαν αισθήματα αγνού "επαρχιωτισμού", που πολύ συχνά αναζοπυρώνονται όταν κάποιος σούπερ διάσημος ξένος καλλιτέχνης κάνει εμφανίσεις στην Ελλάδα.

Δεν γνωρίζω την καλλιτεχνική της αξία, από μερικές πρόχειρες ματιές η αισθητική της μου μοιάζει με κακοφωνία του glam rock των '70s, την δε μουσική της αδυνατώ να την κατατάξω σε κάτι περισσότερο από μία αξιοπρεπή εκπροσώπηση ενός είδους που αντιπαθώ. Μα η Lady Gaga σόκαρε το ελληνικό κοινό, καθώς εμφανίστηκε ημίγυμνη στο αεροδρόμιο κατά την άφιξή της, πυροδοτώντας μία κοινή συζήτηση προς δύο διαφορετικές κατευθύνσεις: Το γυμνό που είναι ξέκωλο ούτως ή άλλως από τη μία, το γυμνό που είναι ξέκωλο, γαρνιρισμένο με σχετική "φεμινιστοφανή" τεκμηρίωση από την άλλη.