Όταν δεν έχεις χρήματα, βρίσκεις χρόνο

Ο πολιτισμός της αλληλεγγύης και της προσφοράς είναι η λέξη- κλειδί για την Τράπεζα Χρόνου των Εξαρχείων. Αρχιτέκτονες, καθηγητές, δικηγόροι, οικονομολόγοι, καλλιτέχνες δεν ανταλλάσσουν χρήματα και επιταγές, αλλά χρόνο και υπηρεσίες.

Οι Τράπεζες Χρόνου δεν έχουν κάμερες, διπλές πόρτες ασφαλείας, κουστουμαρισμένους υπαλλήλους, αλλά ούτε ανάγκη τις αποφάσεις των Ευρωπαίων εταίρων μας για την ανακεφαλαιοποίησή τους. Είναι ένα πρωτοποριακό σύστημα ανταλλαγής υπηρεσιών και γνώσεων, με τη δική τους μονάδα συναλλαγής: τον χρόνο του καθενός μας.
Στην Ελλάδα έφτασαν περίπου 10 χρόνια πριν. Είκοσι χρόνια ακόμα πιο πριν δημιουργήθηκαν και στο εξωτερικό, από έναν Αμερικανό δικηγόρο και ακτιβιστή ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τον Έντγκαρ Καν. Σήμερα Τράπεζες Χρόνου διαθέτουν η Ισπανία, η Κίνα, η Ιταλία, η Βραζιλία, η Πορτογαλία, το Ισραήλ, η Αγγλία, η Αργεντινή, οι ΗΠΑ κ.ά. Γι’ αυτό, αν βιαστεί κάποιος να εικάσει ότι είναι απόρροια της τρέχουσας οικονομικοκοινωνικής κρίσης, κάνει λάθος. Η δημιουργία τους οφείλεται σ’ ένα μεγάλο ποσοστό στην αυξανόμενη ανάγκη για ελπίδα, αλληλεγγύη και προσφορά σε μια χώρα όπου η πλειονότητα των πολιτών ζει μόνη της και βυθίζεται ολοένα και περισσότερο στην απόγνωση.