Πουλημένα τομάρια

Δεν αποφεύγω με κείμενα συναισθηματικών διεργασιών την πολιτική πραγματικότητα, απεναντίας. Ποιος είπε ότι το συναίσθημα δεν έχει πολιτική πλευρά; Ποιος νομοθέτησε να μας κυβερνούν οι αναίσθητοι και οι ακαλλιέργητοι; Οι ίδιοι θα μου πείτε, το πρόβλημα όμως είναι ότι την πληρώνουν αθώοι, αθώοι που βρέθηκαν στο λάθος τόπο τη λάθος στιγμή. 

Η κατάντια της "δημοκρατίας" και του πολιτικού συστήματος

Τα γεγονότα που εκτυλίχτηκαν τη Κυριακή 3 Μαρτίου στην πόλη μας, με αφορμή την παρουσία κυβερνητικών στελεχών στην εκδήλωση προς τιμήν της κ. Ουρανίας Νιζαμίδου ως αγωνίστριας της Δημοκρατίας, μου δημιούργησαν την ανάγκη τα εκφράσω την άποψή μου κάνοντας παράλληλα και μια κριτική.

Η διαπλοκή «στα κάγκελα»

Τα φαινόμενα της διαφθοράς, της διαπλοκής, του μαύρου πολιτικού χρήματος, τα οποία έχουν ως πολιτικούς εκφραστές και αποδέκτες «επίλεκτα» πρόσωπα που διαχειρίστηκαν την εξουσία εκ μέρους του παραδοσιακού δικομματισμού, καταλαμβάνουν εδώ και πολλά χρόνια ένα σημαντικό τμήμα της πολιτικής «ατζέντας».

Γεγονός απολύτως φυσιολογικό, καθόσον τα φαινόμενα της διαφθοράς και της άνομης συναλλαγής δεν εξαντλούνται στο επίπεδο των προσώπων, που φέρουν, ασφαλώς, τις δικές τους ευθύνες. Κι αυτό γιατί οι σχέσεις διαπλοκής και τα εκτεταμένα φαινόμενα διαφθοράς αποτελούν πλέον οργανικό, δομικό στοιχείο αναπαραγωγής των συστημικών συμφερόντων. Το «όλον» σύστημα της διαπλοκής εδώ και χρόνια εντάχθηκε στο πλέγμα των οικονομικών – επιχειρηματικών δραστηριοτήτων και αποτελεί πλέον μηχανισμό αναπαραγωγής του.

Ας μιλήσουμε για δημοκρατία

Το απόγευμα του Σαββάτου περίπου 50.000 λονδρέζοι κατέβηκαν στους δρόμους φωνάζοντας «μένουμε Ευρώπη» και ζητώντας την ανατροπή του δημοψηφίσματος της προηγούμενης εβδομάδας. Η διαδήλωση αυτή εκφράζει περίπου την μισή κοινωνία της Βρετανίας που ψήφισε την παραμονή της χώρας στην Ε.Ε. αλλά παρόλο που οι πολίτες άσκησαν το δημοκρατικό τους δικαίωμα στην διαφωνία το ίδιο το αίτημα τους δεν είναι δημοκρατικό.  

Η Βρετανία βρίσκεται σε μια πρωτοφανή πολιτική κρίση και κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει ποιο θα είναι το αποτέλεσμα αυτής της εσωστρεφούς και πολύπλοκης διαδικασίας. Τα ΜΜΕ έχουν γεμίσει με ανθρώπους που καταφέρονται εναντίον όσων ψήφισαν για την απόσχιση της χώρας από το όχημα της Ενωμένης Ευρώπης και η συχνότερη κατηγορία είναι ότι υπεύθυνοι για αυτή την απροσδόκητη -ομολογουμένως- εξέλιξη είναι τα πιο αμόρφωτα και ξενοφοβικά στρώματα της βρετανικής κοινωνίας. «Είναι δυνατόν αυτοί να μας υποχρεώνουν να φύγουμε από την Ευρώπη;» αναρωτιούνται μπροστά από τις τηλεοπτικές κάμερες... και η απάντηση είναι εύκολη: «φυσικά και είναι».

Ο βασιλιάς είναι τσιτσίδι…

Στο πλαίσιο αυτού του πολιτικού συστήματος, που επί της δικής του κυριαρχίας η μίζα, η αρπαχτή, η λοβιτούρα και η «λαδιά» έχουν μετατραπεί καθημερινά σχεδόν στο αλατοπίπερο του δημόσιου πολιτικού λόγου, τώρα προστίθενται και καταγγελίες για επιχείρηση εξαγοράς βουλευτών ενόψει της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας…

Κάποιοι παραφράζοντας τον Γκράμσι μιλούν για την «εποχή των τεράτων». Ο Ιταλός κομμουνιστής ηγέτης και διανοητής ήταν πολύ πιο γήινος στις διατυπώσεις του: «Η κρίση – έλεγε - συνίσταται ακριβώς στο γεγονός ότι το παλιό πεθαίνει και το καινούργιο δεν μπορεί να γεννηθεί· και σε αυτό το μεσοδιάστημα συμβαίνουν τα πιο ποικίλα παθολογικά φαινόμενα…».