Σκέφτομαι εδώ και ώρα ότι δεν μπορώ να
γράψω σήμερα για κάτι άλλο εκτός από τον εγκληματικό χαμό των τριών
γυναικών και των εννέα μικρών παιδιών στο Φαρμακονήσι.
Κι ύστερα σκέφτομαι ότι κανονικά δεν έχει κανείς τίποτα παραπάνω να
γράψει πέρα από την περιγραφή των γεγονότων, που μάλλον είναι ήδη
γνωστά. Θα έπρεπε αυτό να αρκεί, να τα λέει όλα, να σοκάρει, να αλλάζει
συνειδήσεις. Το ίδιο θα έπρεπε να συμβαίνει, βέβαια, και με το
προηγούμενο αντίστοιχο περιστατικό, και με το προηγούμενο αυτού και το
ακόμα παλιότερο.