Η λογική με την οποία βαδίζει η δεύτερη κυβέρνηση Τσίπρα είναι απλή:
Υλοποιούμε όλες τις δεσμεύσεις μας, άρα ολοκληρώνουμε επιτυχώς την
αξιολόγηση και αναμένουμε τα ανταλλάγματα με την ένταξη της χώρας στη
διαδικασία της ποσοτικής χαλάρωσης και την ελάφρυνση του χρέους,
εξασφαλίζοντας επιτέλους μια κανονικότητα στη ρευστότητα και οδηγώντας
τη χώρα προς μια διέξοδο από το σπιράλ της ύφεσης.
Η αδυναμία του εν λόγω σχεδίου είναι προφανής καθότι η επιτυχία του
δεν εξαρτάται τελικά απ’ αυτά που είναι διατεθειμένη να υλοποιήσει η
κυβέρνηση, αλλά από την διάθεση, την καλή θέληση και εν τέλει τα
συμφέροντα των δανειστών. Με άλλα λόγια, ακόμη κι αν η κυβέρνηση
καταφέρει να υλοποιήσει τα πάντα κι ακόμη περισσότερα απ’ αυτά που της
ζητούν, τίποτε δεν αποκλείει οι εντιμότατοι εταίροι και δανειστές να
απαιτήσουν κάτι παραπάνω. Κι όχι απλώς να το απαιτήσουν, αλλά να το
επιβάλλουν.
