Κι έτσι καταλήξαμε να μη ζούμε πλέον σαν χώρα, έχοντας παραιτηθεί από κάθε συμμετοχική διαδικασία, εναποθέτοντας τις ελπίδες μας σε επιτροπές. ...Μας αρκεί μόνο να τρώμε, να κουτσοβολεύουμε τις ανάγκες μας και να διασκεδάζουμε, όπως μια αγέλη «κούφιων ανθρώπων», μέχρι να πεθάνουμε απροετοίμαστοι κι αδιάφοροι ακόμα και για τον θάνατό μας...
