Είσαι παπάς, ένοπλος, γιατρός, αστυνομικός, ανάπηρος ή έγκυος;

Ποιος είμαι; Τι κάνω; Από πού έρχομαι; Πού πηγαίνω; Από ποιον δρόμο; Να ζει κανείς ή να μη ζει; Κι αν ζει, αξίζει να ζει; Υπάρχει ζωή πριν απ’ τον θάνατο; Και ποιος την καθορίζει; Ενας Κυριάκος; Ο διπλανός μου; Η μάνα μου; Ο πατέρας μου; Ο άντρας μου; Τα παιδιά μου;... Αιωνόβια ερωτήματα, με χιλιάδες απαντήσεις. Δεν μας φτάναν οι φιλόσοφοι που με αυτά καταπιάνονταν, έχουμε και τους αμπελοφιλοσόφους. Στη σύγχρονη εποχή, τους λέμε: δημοσιογράφους.

Σπάνε όλα τα ρεκόρ οι μετακλητοί της Ν.Δ.

Υπερδιπλασιάστηκαν στα 3 χρόνια διακυβέρνησης των... αρίστων οι κομματικοί διορισμοί στο Δημόσιο • Τι δείχνουν τα επίσημα στοιχεία του apografi.gov.gr για τις προσλήψεις ημετέρων ανά φορέα και ανά μήνα • Δημοσιεύματα και σε διεθνή μέσα ενημέρωσης για την ελληνική πατέντα στελέχωσης του Δημοσίου.

Χρειαζόμαστε νοσηλευτές, όχι παπάδες

Νέο κύμα επιδημίας χαρακτηρίστηκαν τα εκατοντάδες κρούσματα του κορωνοϊού που έπληξαν τον πληθυσμό. Αποτέλεσμα, να δούμε ξανά στις οθόνες μας τους Τσιόρδα και Χαρδαλιά, αναμφίβολα απόδειξη της κρισιμότητας της κατάστασης. Ο δε πρωθυπουργός, στο διάγγελμά του ζήτησε να ενεργοποιήσουμε το «εθνικό μας εμβόλιο,το φιλότιμο». Αλλά έλα που όμως με φιλότιμο δε θεραπεύεται ο άρρωστος κι ούτε προστατεύεται ο υγιής!

Ενας θλιβερός «τίτλος τιμής»

Θα ήταν κρίμα και άδικο να χρειαστεί να κλείσει τα 85 ο πενηνταεπτάχρονος μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος, όπως ο Θεσσαλονίκης Ανθιμος, για να ανακηρυχθεί επίτιμος πανεπιστημιακός διδάκτωρ. Διπλό το κρίμα και τρίδιπλο το άδικο αν ονομαστεί διδάκτωρ μόνο της Θεολογίας.

Παπάδες και παπατζήδες

Είναι προφανές ότι οι ιδιότητες του παπά και του παπατζή δεν είναι οι ίδιες. Θεωρείται μάλιστα προσβλητικό για έναν ιερωμένο να παραλληλίσεις το έργο του με αυτό ενός παπατζή. Δεν είναι όμως λίγες οι φορές όπου αυτός που θα πρέπει να προσβληθεί είναι ο παπατζής, γιατί μπορεί να είναι μικροαπατεωνάκος, αλλά ποτέ δεν διεκδικεί να υποκαταστήσει την νομοθετική και την εκτελεστική εξουσία, ποτέ δεν ασχολείται με θέματα που δεν τον αφορούν.

Οι κορώνες ορισμένων ιεραρχών,με αφορμή το σύμφωνο συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια, δεν είναι απλώς κάποιες εξαιρέσεις στον κανόνα. Είναι μια συνεχής υπόμνηση του τρόπου με τον οποίον λειτουργεί η Εκκλησία στο ανώτατο επίπεδο, του πώς παρεμβαίνει στη δημόσια σφαίρα και πώς κεφαλαιοποιεί τις παρεμβάσεις της.