Το άσυλο και η κοινή λογική

Το βράδυ της 9ης Ιουλίου μαθαίνουμε από τον επίσημο λογαριασμό στο Twitter της Ελληνικής Αστυνομίας πως «Πραγματοποιήθηκε οργανωμένη επιχείρηση σε χώρους του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Συνελήφθησαν επτά άτομα για εμπορία και διακίνηση ναρκωτικών». Λίγες μόνο ώρες μετά την εκλογή της νέας κυβέρνησης η είδηση επιχειρείται να παρουσιαστεί ως εικόνα από το άμεσο μέλλον. Η απόφαση περί κατάργησης του Πανεπιστημιακού Ασύλου υπήρξε μια από τις λιγοστές ευκρινείς προεκλογικές δεσμεύσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη. Βεβαίως δεν απασχόλησε κανέναν από τους θιασώτες αυτής της «μεταρρύθμισης» ποια η εξέλιξη της προαναφερθείσας είδησης, τι να απέγιναν οι προσαχθέντες; Απαγγέλθηκαν κατηγορίες και αν ναι ποιες ήταν; Δε θα την αποκαλύψω, κάντε την έρευνα σας.

Πανεπιστήμιο και άσυλο

Η δημόσια συζήτηση, η οποία διεξάγεται με θέμα την κατάργηση του ασύλου (πρόκειται περί ευφημισμού!) ή ορθότερα για τη θεσμική κατοχύρωση της ακαδημαϊκής αλλά και της πολιτικής ελευθερίας στο Πανεπιστήμιο, αποδεικνύεται, εκ των πραγμάτων, ότι είναι και χρήσιμη στον βαθμό που φωτίζονται όψεις του ζητήματος που μέχρι τώρα είναι άγνωστες στην κοινή γνώμη, αλλά και εποικοδομητική στον βαθμό που αντιπαρατίθενται δύο ριζικά διαφορετικές «σχολές σκέψης» για το ίδιο ζήτημα.

Το άσυλο των επιστημών

Η φράση ακούστηκε πρώτη φορά στην Ελλάδα το 1859, από τον γερουσιαστή Δημήτριο Χρηστίδη, ο οποίος θεώρησε την έφοδο του στρατού στο Πανεπιστήμιο πράξη «κατά του ασύλου των επιστημών» και θεώρησε ότι το Πανεπιστήμιο «ως ναός του πνεύματος» πρέπει να απολαμβάνει το προνόμιο του απαραβίαστου.

Αφορμή, τα γεγονότα που έμειναν γνωστά ως «Σκιαδικά», από τα γνωστά ντόπια ψάθινα καπέλα (σκιάδια). Μια υπουργική απόφαση ενίσχυσης της εγχώριας αγοράς με απρόσμενα αποτελέσματα, συγκρούσεις χωροφυλακής και νεολαίας, συλλήψεις και επέμβαση στρατιωτικής δύναμης στον χώρο του πανεπιστημίου. Ηταν ίσως η πρώτη αναφορά στο πανεπιστημιακό άσυλο.

Από τότε πέρασαν πολλά χρόνια. Γενιές και γενιές μεγάλωσαν με αυτό. Γενιές και γενιές το υπερασπίστηκαν. Το Πανεπιστημιακό άσυλο αποτελεί έναν ισχυρό συμβολισμό στον ακαδημαϊκό χώρο. Τώρα και πάλι η κατάργηση του ασύλου ως πανάκεια για την τάξη και την ασφάλεια στα πανεπιστήμια!

Γιατί το άσυλο ΔΕΝ πρέπει να καταργηθεί

Α. Το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο

Το πανεπιστημιακό άσυλο κατοχυρώνεται στο άρθρο 3 του Ν. 4485/2017 («νόμος Γαβρόγλου»).

Σύμφωνα με την πρώτη παράγραφο του εν λόγω άρθρου «[σ]τα Α.Ε.Ι. κατοχυρώνεται η ακαδημαϊκή ελευθερία στην έρευνα και στη διδασκαλία, καθώς και η ελεύθερη έκφραση και διακίνηση των ιδεών. Το ακαδημαϊκό άσυλο αναγνωρίζεται για την κατοχύρωση των δημοκρατικών αξιών, των ακαδημαϊκών ελευθεριών στην έρευνα και στη διδασκαλία, την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών, την προστασία του δικαιώματος στη γνώση και τη μάθηση έναντι οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει».

ΜέΡΑ25: Με δύο ψέματα θέλουν να καταργήσουν το άσυλο

Ανησυχητική σπουδή καταλογίζει στην κυβέρνηση το ΜέΡΑ25 για τα σχέδια της να συμπεριλάβει στο πρώτο νομοσχέδιο την κατάργηση του ασύλου και την κατηγορεί ότι στηρίζει τη σχετική επιχειρηματολογία της σε δύο ψέματα.

Θ. Τζάκρη: Να μην αφήσουμε ασφάλεια & κανονικότητα στη Δεξιά, ναι στην κατάργηση ασύλου

Να ανοίξουμε στην κοινωνία ακολουθώντας πολιτικές κοινής λογικής που θέλει η συντριπτική πλειοψηφία του λαού, όπως με το άσυλο που «δεν είναι δυνατόν μία αριστερή κυβέρνηση να μην έχει καταργήσει» και να παραδίδει το αίσθημα ασφάλειας στην Δεξιά και τον αυταρχισμό, νομίζω ότι πρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ να έχει θετική στάση, είπε η βουλευτής Θεοδώρα Τζάκρη Στο Κόκκινο και τον Δημήτρη Κουκλουμπέρη.