Αν ο διορισμός στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση αποτελεί το «φωτεινό αντικείμενο του πόθου» για χιλιάδες αδιόριστους και αναπληρωτές εκπαιδευτικούς, η μετάθεση-επιστροφή στην «Ιθάκη», στον τόπο διαμονής, ισοδυναμεί με μια πολύχρονη περιπέτεια, μια σύγχρονη «Οδύσσεια» για χιλιάδες διορισμένους εκπαιδευτικούς.
Η αναγκαστική παραμονή για 5, 10 και 15 χρόνια σε σχολεία εκτός τόπου μόνιμης κατοικίας ως αναπληρωτές νηπιαγωγοί, δάσκαλοι ή καθηγητές, σε περιοχές εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από τον μόνιμο τόπο διαμονής δημιούργησε ανυπέρβλητα προβλήματα επιβίωσης, καθώς σε πολλές περιπτώσεις έφερε απόγνωση σε ζωές και οικογένειες.