Νιώθω ευλογημένος στην τοποθεσία...

«Δεν είναι ζήτημα αρετής -είναι θέμα επιλογής- να προσπαθήσουμε να τροποποιήσουμε κάπως ή να απαλλαγούμε από τη φυσική, προεπιλεγμένη εργοστασιακή μας ρύθμιση, που μας επιβάλλει να είμαστε βαθιά και κυριολεκτικά εγω-κεντρικοί, να αντιλαμβανόμαστε και να ερμηνεύουμε τα πάντα υπό το πρίσμα του εαυτού μας». Αυτό γράφει ο σπουδαίος Αμερικανός συγγραφέας Ντέιβιντ Φόστερ Γουάλας στο βιβλίο του «Αυτό εδώ είναι νερό» (εκδόσεις Κριτική).

Γιατί θα έπρεπε να λυπόμαστε τους νάρκισσους που επιζητούν την προσοχή μας

Υπάρχουν κάποια αναπάντεχα και δυσάρεστα μειονεκτήματα στο να πιστεύεις ότι είσαι το κέντρο του κόσμου.

Όλοι μπορούμε (πιθανώς) να αναγνωρίσουμε στο περιβάλλον μας τα άτομα εκείνα που επιζητούν την προσοχή· και όπως φαίνεται αυτό είναι ακόμη ευκολότερο όταν μιλάμε για πολιτικά πρόσωπα ή προσωπικότητες της ποπ κουλτούρας.

Πρόκειται για άτομα που έχουν πολύ μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους και τις ικανότητές τους, η οποία συμπληρώνεται από μία περιφρόνηση για τους υπόλοιπους ανθρώπους.

Οι ψυχολόγοι τους ονομάζουν ναρκισσιστές, μία λέξη που προέρχεται από τον Νάρκισσο, τον όμορφο γιο της νύμφης Λεριώτης που σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία ερωτεύτηκε το ίδιο του το είδωλο και πνίγηκε.